Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

Κάθε δευτερόλεπτο



Πώς μπόρεσε να σκεφτεί κάποιος ότι σου αξίζει να σε γιορτάζουμε μόνο μια μέρα το χρόνο αντί για κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο, όταν είσαι ξύπνια και όταν κοιμάσαι, όταν πονάς και όταν χαίρεσαι, όταν μας γεννάς και όταν μας κάνεις άντρες, όταν μας αγαπάς και όταν μας ανέχεσαι…

Χρόνια σου Πολλά…

12 σχόλια:

  1. Είστε ό,τι πολυτιμότερο έχουμε
    για ν'αγαπούμε...
    Σας ευχαριστούμε :)

    Χρόνια απέραντα στου Δύο τον μαγικό δεσμό
    που είναι αιώνιος και θεϊκός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλη μας τιμή να είμαστε ό,τι πολυτιμότερο έχετε για να αγαπάτε... Εμείς σας ευχαριστούμε γι' αυτό... Και περισσότερο σας ευχαριστούμε που υπάρχετε στη ζωή μας...

      Χρόνια ευτυχισμένα στον κύριο που αναφέρεσαι :-)

      Διαγραφή
  2. Καπετάνιε μου
    Με φέρνουν σε αμηχανία κάτι τέτοιες μέρες … δεν ξέρω τι γιορτάζω και γιατί!
    Προσωπικά θεωρώ πως είναι αλληλένδετα το αρσενικό με το θηλυκό, αλληλοσυμπληρώνονται, δεν υπάρχει το ένα δίχως το άλλο, κανένα πιο ξεχωριστό, κανένα πιο άξιο από το άλλο.
    Το Γιν και το Γιανγκ η απόλυτη κοσμική ισορροπία αυτό θα έπρεπε να γιορτάζει.
    Δεν έχει νόημα μια γιορτή όταν εκατομμύρια γυναίκες ζουν στην εξαθλίωση, έρμαια Πολιτικοθρησκευτικού Απολυταρχισμού , όταν παραβιάζονται τα Ανθρώπινα Δικαιώματά τους .
    Ο σεβασμός και η αγάπη είναι η μεγαλύτερη γιορτή , η καθημερινή μας γιορτή .
    Τα φιλιά μου και καλό Σαββατοκύριακο Καπετάνιε μου :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το καταλαβαίνω αυτός που λες Λεβινάκι... Είναι σα να γιορτάζεις κάθε μέρα τη ζωή που σου δόθηκε και ξαφνικά να έρθει κάποιος και να σου πει ότι θα την γιορτάζεις μόνο κάθε 10 Μαρτίου... Και συμφωνώ ότι δεν μπορεί να υπάρξει το ένα φύλο δίχως το άλλο... Τα δύο μαζί συνιστούν την προαιώνια διαρκή γιορτή των στιγμών... Κι αυτή η γιορτή δεν γίνεται να περιοριστεί μέσα σε συγκεκριμένες τακτές ημρομηνίες...

      Όσο για τις γυναίκες που ζουν στην εξαθλίωση και παραβιάζονται καθημερινά τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, η τραγωδία τους θα έπρεπε να έχει αναχθεί σε παγκόσμιο ζήτημα και θα έπρεπε να έχει κινηθεί σύσσωμος ο "πολιτισμένος" (συγγνώμη για τα εισαγωγικά αλλά νομίζω ότι του πρέπουν) κόσμος προς την κατεύθυνση της επίλυσής του με οποιοδήποτε τρόπο και με οποιοδήποτε κόστος. Αλλά βλέπεις είναι κι αυτά τα εισαγωγικά που μας καθορίζουν και μας καταδεικνύουν...

      Ο σεβασμός και η αγάπη τείνουν να εξελιχθούν σε άγνωστες λέξεις και σε έννοιες παρωχημένες και εκτός της εποχής που "ζούμε" (πάλι αυτά τα καταραμένα τα εισαγωγικά)...

      Πολλά φιλιά...

      Διαγραφή
    2. Ξέρεις τι με ενοχλεί περισσότερο Καπετάνιε μου?
      Πως μια μέρα που καθιερώθηκε περισσότερο σαν γιορτή για τα κεκτημένα των γυναικών ... καλύτερες συνθήκες δουλειάς, καλύτερο μισθό, μόρφωση , ψήφο ... κατέληξε να γίνει πανηγύρι με καμένα σουτιέν και τσιφτετέλια επάνω σε τραπέζια . Εντάξει είναι πια μαζεμένα τα πράγματα λόγων των χαλεπών καιρών!
      Να γιορτάσουμε αλλά να ξέρουμε γιατί γιορτάζουμε και όχι μόνο γιατί είμαστε "γυναίκες" !

      Τα φιλιά μου
      και καλό βράδυ :))

      Διαγραφή
    3. Και εκείνοι που την θέσπισαν δεν πρέπει να είχαν κάτι τέτοιο κατά νου... Όμως ο άνθρωπος (άντρας και γυναίκα) ό,τι κι αν του δοθεί η ευκαιρία να γιορτάσει θα το κάνει εμφατικά... Σίγουρα κάποιο απωθημένο κρύβεται πίσω από κάθε παρόμοια συμπεριφορά... Αλλά και πάλι, αν πίσω από τα καμένα σουτιέν κι από τα τσιφτετέλια κρύβεται έστω και μια πρόσκαιρη χαρά, κομμάτια να γίνει... Υπάρχουν πολλοί και πολλές που ψάχνουν αυτή τη μια φορά τον χρόνο -σε κάθε αφορμή- για να ξεφύγουν από τη χρόνια λύπη τους... Ίσως κατά βάθος να ξέρουν τι γιορτάζουν αλλά αρπάζουν την ευκαιρία από τα μαλλιά για να ξεδώσουν...

      Καλή εβδομάδα...

      Σε φιλώ...

      Διαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Παρακαλώ παρεάκι μου...

      Και επειδή δεν πιστεύω να γιόρταζες μόνο προχτές, ξανά Χρόνια σου Πολλά... και για χτες... και για σήμερα...

      Αύριο θα σου πω φρέσκα βρε :-)

      Διαγραφή
  4. Ευχαριστώ Καπετάνιε! Τα είπαν όλα οι συνταξιδεύτριες ;-)
    Να συμπληρώσω μόνο πως την ευγνωμονώ την Εύα για όσα με προίκισε, δε θα ήθελα να είμαι κάτι άλλο από αυτό που είμαι, αλλά οφείλω να της ομολογήσω πως η κληρονομιά της με έχει βάλει σε μπελάδες κάμποσες φορές...
    http://www.youtube.com/watch?v=kXPctL3iNCc

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μη τα βάζεις με τους προγόνους... Τι να πούμε κι εμείς για όσα μας κληροδότησε ο μπαγαπόντης ο Αδάμ; :-)

      Κι άλλωστε χωρίς μπελάδες τι νοστιμάδα θα είχε η ζωή μας;

      Το βιντεάκι ένα ακόμα διαμαντάκι στο συρτάρι με τα πολύτιμα...

      Σε φιλώ...

      Διαγραφή
  5. Γλυκύτατες οι ευχές σου
    καπετάνιε μου!!!!!

    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σας νιώθουμε κάθε μέρα καλά κι ευτυχισμένες και να γιορτάζουμε μαζί σας την κάθε σας στιγμή...

      Μια αγκαλιά φιλιά...

      Διαγραφή

Αν ανήκεις στο πλήρωμα πες ό,τι θέλεις και γρήγορα στο κατάστρωμα.
Αν είσαι επιβάτης χαλάρωσε και απόλαυσε το ταξίδι.
Αν είσαι ναυαγός στη μέση τού πελάγου κράτα γερά και πιάσε το σκοινί.
Αν είσαι πειρατής και σκέφτηκες να μας κουρσέψεις κάνε στροφή και άλλαξε πορεία πριν το μετανιώσω...