Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Μπλε φεγγάρι



Κι ήταν μια νύχτα τού Αυγούστου που το φεγγάρι κατέβηκε χαμηλά, πολύ χαμηλά, να αγκαλιάσει τη θάλασσα. Ποτέ πριν δεν το είχε τολμήσει. Χρόνια τώρα όλο ζύγωνε κι όλο ξεμάκραινε μόλις πλησίαζε το ξημέρωμα. Ήθελε να την αγγίξει, πέθαινε να πέσει στην αγκαλιά της, μα καμιά νύχτα δεν ήταν τόσο μεγάλη για να προφτάσει πριν το τελείωμα του κύκλου του να βουτήξει μέσα της. Πάντα το προλάβαινε το καταραμένο το ξημέρωμα. Εκείνη τη νύχτα το φεγγάρι το είχε αποφασίσει. Θα βουτούσε μέσα της ακόμα κι αν δεν θα μπορούσε ποτέ να ξαναβγεί στην επιφάνεια. Η θάλασσα το κοιτούσε να κατεβαίνει και μετρούσε τα δευτερόλεπτα με καρδιοχτύπι. Ο χρόνος έμοιαζε τόσο λίγος γι' αυτούς τους δυο. Διέκρινε από μακριά το ξημέρωμα να πλησιάζει απειλητικό και διαισθανόταν ότι το όνειρό τους για άλλη μια φορά δεν θα καταφέρει να βγει αληθινό. Έπιασε τότε να σηκώνει μια τρικυμία που έκανε τα καράβια να τρέξουν τρομαγμένα στα λιμάνια για να προφυλαχτούν. Ανέβασε τα κύματά της ψηλά, σχεδόν μέχρι τα ουράνια, μέχρι που συνάντησαν το φεγγάρι καθώς ετοιμαζόταν για άλλη μια φορά να ολοκληρώσει τη νυχτερινή πορεία του χωρίς να έχει καταφέρει να την αγκαλιάσει. Κι εκεί, στο λυκόφως των θεών, φεγγάρι και θάλασσα έσμιξαν κι έγιναν ένα. Από τότε το φεγγάρι αυτό, την ίδια πάντα νύχτα τού Αυγούστου βγαίνει αλλιώτικο. Το χρώμα του είναι μπλε. Αν κοιτάξετε ψηλά στον ουρανό μια τέτοια νύχτα μπορεί να σας θαμπώσει το γαλάζιο του…
 
S.O.

9 σχόλια:

  1. Διαβάζοντας ένα τόσο όμορφο παραμύθι σαν αυτό δεν γίνεται να μην ταχθεί κανείς υπέρ του μεγάλου έρωτα της Θάλασσας και του Φεγγαριού. Όλες οι θυσίες για τον Έρωτα είναι απλά βήματα που σε φέρνουν κοντά στον άλλο.
    Στην πραγματικότητα όμως; Μπορεί το Φεγγάρι να αγκαλιάσει τη Θάλασσα ή θα μείνει για πάντα στην αγκαλιά του Ουρανού;

    Μωρέ, ας κάνουν ό,τι θέλουν τα παιδιά και να 'ναι ευτυχισμένα. Κι αν δε θα βλέπουμε το φεγγάρι πια στις βόλτες μας θα κάνουμε καταδύσεις και θα το κοιτάμε να κυλάει στους βυθούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στην αγκαλιά τού ουρανού θα μείνει πειρατίνα μου...

      Την αγκάλιασε μια φορά τη θάλασσα και σ' αυτή την αγκαλιά χρωστάει το χρώμα του... Αυτό το μοναδικό χρώμα τής μιας βραδιάς που για μια νύχτα κάθε χρόνο θα το συνοδεύει... Αντάλλαξαν χρώματα εκείνο το βράδυ... Το φεγγάρι έγινε μπλε κι η θάλασσα πήρε κάτι από το δικό του χρυσαφί και έλαμψε ολόκληρη... Αυτό ήταν και πάει... Δεν συμβαίνουν κάθε βράδυ τα θαύματα... Αλλά δεν θα ξεχαστεί ποτέ αυτό το αντάμωμα γιατί υπήρξε μοναδικό και για τους δύο...

      Οπότε μην ανησυχείς, δεν πρόκειται να το χάσουμε το φεγγαράκι μας Κάθε βράδυ εκεί θα είναι και πότε θα μας κρύβεται και θα μας κοιτάζει χαμογελώντας καθώς εμείς δεν θα το βλέπουμε και πότε θα ξεπροβάλει λαμπερό και ολόφωτο στη μέση τού ουρανού μας...

      Τουλάχιστον έτσι τα θέλει να γίνονται τα πράγματα το παραμυθάκι... Αν η ζωή τη δει αλλιώτικα και ανατρέψει το σύμπαν, να το ξέρεις, δεν θα φταίω εγώ :-)

      Διαγραφή
  2. ...........................Κι ήταν μια νύχτα τού Αυγούστου που η Θάλασσα ανέβηκε ψηλά, πολύ ψηλά, να αγκαλιάσει το Φεγγάρι. Ποτέ πριν δεν το είχε τολμήσει. Χρόνια τώρα όλο ζύγωνε κι όλο ξεμάκραινε μόλις πλησίαζε το ξημέρωμα. Ήθελε να το αγγίξει, πέθαινε να το πάρει στην αγκαλιά της, μα καμιά νύχτα δεν ήταν τόσο μεγάλη για να προφτάσει πριν το τελείωμα του κύκλου του να το βουτήξει μέσα της. Πάντα το προλάβαινε το καταραμένο το ξημέρωμα.............................................


    Απόψε όμως, θα ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ καταμεσής της Νυχτας, γιατί οι Υγρασίες της Ευαισθησίας των Ανεκπλήρωτων Ονείρων συσσωρεύτηκαν, ανεβασαν τη Στάθμη της Προσδοκίας και η Θάλασσα σκαρφάλωσε Ερωτευμένη ως το Μαύρο του Ουρανού για να Αγγίξει λίγο Ασημένιο ΘΗΣΑΥΡΟ εκπληρωσεων........................


    Απόψε θα ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ....

    να μου το Θυμάσαι........................................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. θυμίΖΩ τον Κανόνα ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΟΣ της ΤσιγγανοΠειρατείας:


    "ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ, μόλις κάτι αρχίΖει ν' ανατέλλει μέσα μας...."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα που το λες, μπορεί να συμβεί ακόμα κι αυτό... Να ξημερώσει μέσα στη νύχτα... Άμα πηγαίνει κανείς ανοιχτός πάνω στα θαύματα μπορεί εκείνα να του φανερωθούν... Αλλά το παραμυθάκι λέει πως το ξημέρωμα είναι που του κόβει κάθε φορά στη μέση την προσπάθεια του φεγγαριού. Άρα να υποθέσω ότι ξημερώνοντας απόψε μέσα στη νύχτα δεν θα προλάβουν οι δυο εραστές να αγκαλιαστούν; :-)

      Δεν πιστεύω να πρόκειται για σαμποτάζ αντίπαλης πειρατικής ναυαρχίδας; Οι Τσιγγανοπειρατές επιτίθενται τώρα και στο φεγγάρι;

      Αλλά πάλι, ο κανόνας τού ξημερώματος σωστός μού φαίνεται... Πολύ σοφός κανόνας για να αποτελεί μπλόφα αντιπάλου :-)

      Διαγραφή
  4. Φαντάζεσαι τι ανταλλαγή θα γίνει όταν το φεγγάρι θα βουτήξει στην αγκαλιά της θάλασσας κι αυτή θα το τυλίξει με τα κύματά της; Λες το αποψινό φεγγάρι να το καταφέρει; Αυτές οι ιστορίες πάντως είναι ότι πρέπει για τα βράδυα μας με χυμό στο κατάστρωμα ;-D
    Άσχετο αλλά λίγο αυτό με το γαλάζιο φως του φεγγαριού, λίγο η διάθεσή μου, θυμήθηκα αυτό το τραγουδάκι και το αφιερώνω σε όλους σας
    http://www.youtube.com/watch?v=bWUWm2FA1YA

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπα... στα παραμυθάκια όλα όμορφα κι απλά γίνονται πολύτιμη επιστημονοπειρατίνα μου... Το παραμυθάκι μάς καλεί να φανταστούμε τη στιγμή... Όχι να την δούμε να συμβαίνει στην πραγματικότητα... Αλλά, όπως πολύ σωστά λες, για βραδάκι με χυμό στο κατάστρωμα ένα κι ένα θα είναι... Για την πραγματικότητα, πάντα κάτι θα λείπει, όπως λέει και η Ελενίτσα στο υπέροχο τραγουδάκι που θυμήθηκες υπό την επήρεια του γαλάζιου αποψινού φεγγαριού...

      Διαγραφή
  5. μόνο αυτή τη νύχτα...
    τα κατάφεραν και έσμιξαν...

    http://www.youtube.com/watch?v=s2g5Xr3xE1c

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αν ανήκεις στο πλήρωμα πες ό,τι θέλεις και γρήγορα στο κατάστρωμα.
Αν είσαι επιβάτης χαλάρωσε και απόλαυσε το ταξίδι.
Αν είσαι ναυαγός στη μέση τού πελάγου κράτα γερά και πιάσε το σκοινί.
Αν είσαι πειρατής και σκέφτηκες να μας κουρσέψεις κάνε στροφή και άλλαξε πορεία πριν το μετανιώσω...