Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Στην κόψη τού κύματος



Όχι κάθε που νιώθεις την ήττα, μα τη μέρα που θα δεις γραμμένη τη λέξη "έχασα", μόνο τότε παραιτήσου…
 
S.O.

16 σχόλια:

  1. και σαν την δεις γραμμένη, κάνε ότι καλύτερο μπορείς: παραιτήσου μ' αξιοπρέπεια...
    καλό ξημέρωμα Τιμονιέρη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τη λατρεύω αυτή τη στάση... και το μεγαλείο που κουβαλάει...

      Καλώς ήρθες Λυχναράκι...

      Καλό σου απόγευμα...

      Διαγραφή
  2. σκέφτομαι πως τη λέξη "έχασα" ίσως την γράφουμε εμείς ακριβώς την ώρα της παραίτησης...

    και εκτός από αυτό σκέφτομαι και κάτι άλλο που δεν ξέρω αν ειναι σχετικό αλλά αφού με απασχολεί τί να το κάνω; :ο)

    οτι για μένα υπάρχουνε και η λέξη "ποτέ" και η λέξη "πάντα"
    ποιος ξέρει, πρωτού να δοκιμάσει;

    Καλημέρα πειρατούλη μου!
    είδες που σου σφύριξα μόλις είδα κυματάκι; :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συνήθως έτσι συμβαίνει φλασάκι... Αλλά πολλές φορές αυτή η παραίτηση έρχεται σε μια στιγμή αδυναμίας και αποδεικνύεται λανθασμένη γιατί δεν είχαμε χάσει ακόμα... Δεν το είδαμε πουθενά γραμμένο...

      Τα "ποτέ" και τα "πάντα" μας πρέπει κάποια στιγμή να τα ξορκίσουμε μήπως και ξαναβρούνε τη χαμένη τους ταυτότητα...

      Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν ξέρει πριν να δοκιμάσει... Να, εκείνο το σοκολατένιο αριστούργημα ας πούμε, αν δεν το είχα δοκιμάσει θα έλεγα ότι αγγίζει την τελειότητα; :-)

      Δεν πιστεύω να τρόμαξες από ένα τόσο δα κυματάκι και γι' αυτό άρχισες να μου σφυρίζεις :-)

      Η παροουσία σου στο κατάστρωμα κάθε που το κύμα σκαρφαλώνει και ποτίζει απ' άκρη σ' άκρη το ξύλινο σκαρί μας, σε καθιστά ατρόμητη πειρατίνα των πιο αισθαντικών γεύσεων... Ξέρεις τι είναι να μη μπορεί να σταθεί όρθιος κανείς εδώ πάνω κι εσύ όχι μόνο να είσαι στο πόστο σου αλλά να φτιάχνεις και γλυκάκια; :-)

      Διαγραφή
  3. Δηλαδή...ποτέ!
    :)
    Τίποτα δεν είναι χαμένο όσο ακόμα προσπαθείς και θέλεις να το καταφέρεις. Η προσπάθεια σταματά από μέσα μας όταν ο στόχος δεν είναι πια ελκυστικός. Μέχρι τότε παραμένει εφικτός όσο δύσκολος κι αν φαντάζει.

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι βρε τρομερό πειρατόνι... Δηλαδή... ποτέ!
      Τίποτα δεν χάνεται αν δεν θελήσουμε εμείς να χαθεί...
      Η πειρατίνα που κρατάει ψηλά το λάβαρο τής αισιοδοξίας. Λέω το λάβαρό σου να το ανεβάσουμε δίπλα στην πειρατική μας σημαία...
      Να σκιάζονται δυο φορές οι εχθροί σαν τα βλέπουν πλάι-πλάι τα δυο λάβαρα να ανεμίζουν και να αλλάζουν κατεύθυνση :-)

      Καλό απόγευμα...

      Διαγραφή
  4. Νομίζω πως χάνουμε όταν εμείς το επιτρέπουμε...εκτός κι αν είναι κάτι που πια δε μας αφορά...Καλό βράδυ εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ φίλε μου. Αλλά ακόμα κι αν κάποιες ήττες μάς αφορούν και παρόλο που σε κανέναν δεν άρέσει να χάνει, τις υποστούμε, πάντα θα πίνουμε το τελευταίο μας ποτήρι στην υγειά τής ζημιάς... Αρκεί να είναι καθαρογραμμένη απέναντί μας η λέξη "έχασες"...

      Την καλημέρα μου...

      Διαγραφή
  5. Γραμμένη ήττα μέσα απ' τα εντόσθιά σου προς τα έξω, στο δέρμα της κοιλιάς, ή ακόμα και στο μέτωπο, εκείνη πώς θα τη διαβάσεις να φοβάσαι... Μέχρι τότε βαίνουμε καλώς και δίχως απώλειες ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν είναι από μέσα προς τα έξω γραμμένη η ήττα μπορεί να μη διαβάζεται εύκολα αλλά ακούγεται καθαρά καθώς την απαγγέλουν τα σωθικά σου... Αν είναι στο δέρμα τής κοιλιάς ή στο μέτωπο γραμμένη, μπορεί να διαβαστεί μπροστά στον καθρέφτη...

      Αν όλα βαίνουν καλώς και δεν υπάρχουν απώλειες το γιορτάζουμε στο κατάστρωμα με ένα μπουκάλι ρούμι και ας μη πίνουν μερικοί-μερικοί :-ppp

      Διαγραφή
  6. Ακόμα κι όταν χάνω πρέπει να υποκλίνομαι στον νικητή και να εκθειάζω το μεγαλείο του ώστε κι εγώ η νικημένη,
    μεγάλη μαχήτρια να λογίζομαι αφού με μεγάλο μαχητή πάλαιψα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγαλείο είναι αυτό Λεβινάκι... Το μεγαλείο των πειρατών είτε αυτοί είναι της θάλασσας είτε του δρόμου...
      Κι όχι μόνο μεγαλείο αλλά και βαθιά καρδιά γεμάτη με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου...
      Άλλωστε η αξία τού ηττημένου δίνει δόξα στο νικητή...

      Διαγραφή
  7. Πικρή η παραίτηση αλλά κάποιες φορές απαραίτητη
    αρκεί η πορεία να συνεχιστεί σε νέους χάρτες
    Τα επόμενα βήματα έχουν αξία άλλωστε η ήττα διδάσκει
    φιλί ασάλευτε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστά Ελένη μου... Απαραίτητη και για το παρακάτω τού καθενός...
      Εμείς οι πειρατές πάντως γι' αυτό δεν χαράζουμε πορείες και προορισμούς στους χάρτες μας παρά μόνο τους χαρτογραφούμε μετά την αναχώρηση από το κάθε λιμάνι που δένουμε. Άλλοι επιλέγουν να χαράζουν το μέλλον ενώ εμείς το παρελθόν... Έτσι, αν κάποιο λιμάνι το δέρνει άσχημα ο καιρός και δεν τα καταφέρουμε να δέσουμε δεν θα το αναπολούμε σαν ένα πιθανό προορισμό που δεν μπορέσαμε να επισκεφτούμε αλλά σαν μια εξωτική στεριά που περάσαμε από δίπλα της, την παρατηρήσαμε αλλά δεν στάθηκε δυνατόν να την εξερευνήσουμε και τραβάμε για μια άλλη...

      Διαγραφή
  8. Παραίτηση?....

    Ούτε μπρος στο Θάνατο!...

    ;-))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλο και περισσότερο μου αρέσει η αποφασιστικότητά σου !

      Αν και εχθρός σου βγάζω το πειρατικό μου καπέλο :-)

      ...... Όχι πως δεν θα υποστείς τις συνέπειες όταν θα σου βυθίσω τη σακαράκα σου :-ppp

      Διαγραφή

Αν ανήκεις στο πλήρωμα πες ό,τι θέλεις και γρήγορα στο κατάστρωμα.
Αν είσαι επιβάτης χαλάρωσε και απόλαυσε το ταξίδι.
Αν είσαι ναυαγός στη μέση τού πελάγου κράτα γερά και πιάσε το σκοινί.
Αν είσαι πειρατής και σκέφτηκες να μας κουρσέψεις κάνε στροφή και άλλαξε πορεία πριν το μετανιώσω...