Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Δίχως ορίζοντα



Ημερολόγιο καταστρώματος

Τι αντάρα είναι αυτή; Δεν μπορώ να ξεχωρίσω τίποτα πέρα από την τιμονιέρα… Κι αυτός ο στριγκός ήχος, σκέτος εφιάλτης είναι… Μα, πού να πήγαν όλοι; Το κατάστρωμα είναι άδειο. Με τα χίλια ζόρια σύρθηκα μέχρι τις καμπίνες, έψαξα στο αμπάρι. Ψυχή πουθενά! Λες και ανέβηκε η θάλασσα στην κουβέρτα και τους πήρε μαζί της. Ή μήπως έστειλε τίποτα ξωτικά τού βυθού; Ακόμα και ο παπαγάλος χάθηκε. Και ο γάτος το ίδιο. Υπέροχα! Είμαι μόνος, καταμεσής τής πιο καταραμένης θάλασσας που γνώρισε η οικουμένη, δεν βλέπω την τύφλα μου στους δέκα πόντους, τέλειωσαν τα τρόφιμα, σώθηκε το νερό, πάει και το ρούμι, ο άνεμος είναι ανύπαρκτος, ο ήλιος παρά την ομίχλη ζεματάει λες και βρισκόμαστε στη μέση τού καλοκαιριού, η δίψα μού  στεγνώνει τα χείλια κι είναι κι αυτές οι καταραμένες οι στριγκλιές που μου τρυπάνε το μυαλό σα να θέλουν να το σκίσουν στα δύο. Τώρα καταλαβαίνω τι εννοούσαν οι παλιοί θαλασσινοί όταν μιλούσαν με τρόμο και αποστροφή για το τρίγωνο του διαβόλου. Πόσες μέρες να βρίσκομαι εδώ αραγμένος; Ή μήπως είναι μήνες; Πότε να χάθηκαν όλοι οι αγαπημένοι σύντροφοι; Να 'ταν χτες, προχτές ή τάχα τον προηγούμενο μήνα; Μη τους σάλεψε το μυαλό και ρίχτηκαν στη θάλασσα για να φύγουν κολυμπώντας; Μα δεν θα έπαιρναν τη βάρκα; Τη διακρίνω αμυδρά να παραμένει δεμένη στη θέση της. Και πώς δεν άκουσα τίποτα όταν έφευγαν; Ούτε νιαούρισε ο γάτος ούτε έκρωξε ο παπαγάλος. Περίεργο… Νιώθω ένα δυσάρεστο συναίσθημα. Κάτι κακό ψυχανεμίζομαι ότι θα συμβεί. Είναι κι αυτή η απαίσια υγρασία… Κολλάει όλο μου το σώμα. Από τη θάλασσα δεν ακούγεται ο παραμικρός παφλασμός. Λες και μαρμάρωσε και μετατράπηκε σε στέρεο έδαφος. Το καράβι δεν σαλεύει καθόλου. Ούτε ένα ανεπαίσθητο κούνημα. Ας συρθώ μέχρι την καμπίνα μου. Έχω σώσει στο φλασκί μου μια τελευταία γουλιά ρούμι. Τη χρειάζομαι όσο τίποτα. Πρέπει να έχω πυρετό. Αισθάνομαι να φλογίζεται το κορμί μου, να βγαίνει φωτιά από κάθε πόρο του… Βλέπω σκιές να πλησιάζουν. Μάλλον έχω παραισθήσεις. Μα, τι είναι αυτό το εκτυφλωτικό φως που πλησιάζει; Δυναμώνει συνέχεια. Με τυφλώνει. Δεν ξεχωρίζω τίποτα πια. Αυτό ήταν λοιπόν; Ως εδώ; Ετούτο είναι το μεγάλο και άλυτο μυστικό τού Τριγώνου των Βερμούδων; Τι; Όχι! Αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει! Είναι τρομερό… Είναι…

S.O.

17 σχόλια:

  1. πειρατούλη.. εγώ είμαι πειρατούλη.. τί σου συμβαίνει; μήπως έχεις πυρετό; μα εσύ καις!!! στηρίξου πάνω μου, θα σε πάω στην καμπίνα.. πρέπει να ξαπλώσεις.. και να σου δώσω να πιεις λίγο ρούμι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό Μήνα Πειρατούλη!!! :)))

      Διαγραφή
    2. Ποιος είμαι; Τι έπαθα; Πού βρίσκομαι; Για να ανοίξω το ένα μάτι... Α, εσύ είσαι... Σε καλά χέρια βρίσκομαι... Ας κάνω λίγο ακόμα τον ψόφιο κοριό :-) Α, και να μη ξεχνιόμαστε... εκείνο το ρούμι που είναι;

      Καλό μήνα, αλλά τι μήνα έχουμε; ποιου χρόνου;

      Διαγραφή
    3. αν είναι για λίγο ακόμα, τότε εντάξει :ο)
      φοβήθηκα πειρατούλη.. είμαι μια φοβιτσιάρα
      πειρατίνα όπως και να το κάνεις! :p

      εδώ είναι και το ρούμι :) μόνο που το έκρυψα λιγάκi..

      http://3.bp.blogspot.com/_FI-Tx5dT_f4/TUcOqFoqsNI/AAAAAAAAA1M/0dG0RLs-taE/s1600/images.jpeg

      πειράζει;; :ο)

      Διαγραφή
    4. Καθόλου φοβιτσιάρα δεν είσαι. Από τις πιο ατρόμητες μπορώ να σου πω ότι είσαι. Κι αυτό το γλυκάκι μέχρι ναυτικούς χαμένους από χρόνια σε ναυάγια μπορεί να ανεβάσει πάνω στο πειρατικό μας :-)

      Αλλά μη μου κρύψεις το ρούμι άλλη φορά μικρό δαιμόνιο γιατί θα με ακούσεις να σου λέω διάφορα σε μια παράξενη γλώσσα ακατάληπτη που χρησιμοποιούσαν οι Σαρακηνοί πειρατές. Κι όχι τίποτα άλλο μα δεν θα καταλαβαίνεις τι σου λέω... χο, χο, χο...

      Πρωινοσαββατιάτικα φιλιά...

      Διαγραφή
    5. :))) Πρωινοσαββατιάτικη Καλημέρα!!!

      αυτό το γλυκάκι είναι Μπαμπάς με Ρούμι πειρατούλη μου!
      χαχαχα πώς νομίζεις οτι ξύπνησες ορεξάτος ορεξάτος;)

      τούρμπο τον έκανα τον μπαμπάκο, τούρμπο!!! χαχαχαχα

      μπαμπάκοοοοο...
      που έλεγε και το κολλητήρι :ppp


      Φιλιά ΜΕ ρούμι και σε σένα!!! :)

      Διαγραφή
    6. Τρέλα ο μπαμπάκος σου φλασένιο μου...

      Κυρίως για το ρούμι με το οποίο τον πότισες :-)
      Είδες όμως πόσο απέδωσε η προσπάθεια ε; Δεν είδες;

      Κυρακάτικο φιλί τού απομεσήμερου...

      Διαγραφή
  2. Φταίει η πανσέληνος... Καταραμένο φεγγάρι! Μια μας δείχνεις το δρόμο και μια μας τυφλώνεις και δε βλέπουμε τίποτα παρά μόνο σκιές. Κι άλλες φορές ούτε καν αυτές... Θα περάσει γιατί όλα περνούν. Κανείς δεν κατάφερε ποτέ να σκλαβώσει τον ουρανό, ούτε καν το φεγγάρι που βολτάρει πάνω του στους αιώνες. Ούτε κι ο ήλιος τα κατάφερε ποτέ. Μόνο η θάλασσα, καπετάνιε. Αυτή που πάνω της ξεκουράζεται το καράβι μας. Θα φυσήξει σύντομα, μην ανησυχείς. Να, εγώ ξεφυσάω. Φύσα κι εσύ να πάρουν αέρα τα πανιά μας να ξεκολλήσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ίσως φταίνε τα φεγγάρια... Φυσάω κι εγώ παρεάκι μου... Σαν κάτι πάει να γίνει τώρα που φυσάμε μαζί... Μου φάνηκε ότι είδα μια κλωστή από τη γάμπια να κουνήθηκε :-) Μήπως να λέγαμε και στον Ρόκο ν' αρχίσει να κουνάει τα φτερά του πάνω-κάτω;

      Διαγραφή
  3. Θα ξεκολλήσουμε πειρατή μου
    με νοητές θυσίες θα φυσήξει
    ούριος άνεμος και θα ξεφύγουμε
    από το καταραμένο τρίγωνο του διαβόλου
    φτάνει ετοιμοπόλεμοι πάντα να συμφιλιωθούμε
    με τις κακοτοπιές κι όλα θα ξεπεραστούν
    Υψηλό ηθικό και θα καβατζάρουμε τις δυσκολίες
    Φιλιά πειρατικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η θάλασσα απαιτεί θυσίες πειρατίνα μου για να μας πηγαίνει πρίμα... ενίοτε και ανθρωποθυσίες... κι άντε να πάρει κανείς τέτοια σκληρή απόφαση για το ποιον πρέπει να θυσιάσει... Κι επειδή είναι οδυνηρή μια τέτοια απόφαση, ο καπετάνιος οφείλει να προτείνει τον εαυτό του... Ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται, λέγανε οι παλιοί. Μα έλα που δεν φαίνεται μόνο στη φουρτούνα... Στην άπνοια είναι που πρέπει να φανεί... Σ' εκείνα τα κολλήματα του καιρού και στα νάζια των ανέμων και της θάλασσας...

      Φιλιά πελαγίσια...

      Διαγραφή
    2. Όχι!
      Δεν είναι η ώρα γι'αυτή τη θυσία.
      Έβαλες να φυσάει μέχρι και το Ρόκο. :)
      Βάστα...μαζί μέχρι το τέλος, μέχρι να είμαστε σίγουροι.
      Θα σε πω πότε...

      Διαγραφή
    3. Σιγουριά πειρατόνι μου; Μπορούν ποτέ οι πειρατές να νιώσουν σιγουριά για κάτι; Έχει μπέσα η θάλασσα; Έχουν οι καιροί; Ακόμα κι ο ορίζοντας τους παραπλανά πολλές φορές. Κι αυτός ο ήλιος ακόμα με τις αντανακλάσεις του που τους τυφλώνει. Και τα εχθρικά καράβια που βάζουν επίτηδες δήθεν φιλικές σημαίες για να πλησιάσουν κοντά και να επιτεθούν εκ του ασφαλούς. Η σιγουριά είναι για τους... παντοφλάκηδες, όχι για μας. Γι' αυτό είναι ωραία η πειρατική ζωή μας. Γιατί είναι απρόβλεπτη, γεμάτη εκπλήξεις, χωρίς σιγουριά, δίχως σταθερές, χωρίς προορισμούς, δίχως συγκεκριμένες πορείες. Σίγουροι δεν θα είμαστε ποτέ κι αυτό είναι που μας εξιτάρει. Γι' αυτός διαλέξαμε να παλεύουμε με τα κύματα και δεν γίναμε καλαμαράδες στη στεριά...
      Εντούτοις, επειδή εμπιστεύομαι τις ικανότητές σου, θα περιμένω να μου πεις όταν θα έχει έρθει ο καιρός για την ανθρωποθυσία :-)

      Διαγραφή
    4. Ναι, μπορούν... Μπορούν να νιώσουν σιγουριά για όλα αυτά κάθε που κοιτιούνται μεταξύ τους.
      Οι παντοφλάκηδες έχουν άλλη σιγουριά. αυτή της ρουτίνας τους.
      Εμείς οι πειρατές έχουμε τη σιγουριά της συντροφικότητας από τη μέρα που πήραμε τον όρκο μας και ξεκινήσαμε το ταξίδι.

      Καλημέρα!

      Διαγραφή
    5. Μου άρεσε η αναφορά σου στον όρκο μας. Πάει να πει πως δεν ξεχνιέσαι και δεν σε αποπροσανατολίζει η μαγεία τού ταξιδιού...

      Απάνεμο Κυριακάτικο φιλί...

      Διαγραφή
  4. όταν διακτινιζόμαστε στο εσωτερικό, παγιδευμένοι νομίζουμε σε μία διάσταση που κάποτε δεν έχει έξοδο, ούτε πρόσωπα..
    http://www.youtube.com/watch?v=1tIuD5aqc4o
    Μία δίνη γύρω μας που στο κέντρο της υπάρχει μόνο άπειρη ακινησία, μοναξιά και χρόνος άχρονος. Μέχρι να έρθει η παραίτηση του στέρεου περιβλήματος κι όλα να πάρουν άλλο Υπερκόσμιο Φως http://www.youtube.com/watch?v=a2j-QYaid0k

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' αυτή τη διάσταση πρέπει να βρισκόμαστε τώρα... ή να νομίζουμε ότι βρισκόμαστε... τα μαγνητικά πεδία τού τριγώνου το έχουν κάνει το θαύμα τους... όταν και αν βγούμε σώοι από εδώ μέσα θα μπορούμε να μιλάμε για μια μοναδική εμπειρία που ελάχιστοι θα έχουν την τύχη να την ζήσουν... Το υπέρκοσμο φως που είδα την ώρα τής μαγνητικής παρεμβολής, με το υπέρκοσμο φως που εκπέμπει το βιντεάκι σου, έχω την αίσθηση πως είναι ένα και το αυτό... Σημείο ταύτισης το μηδέν των παραλλήλων... Ισημερινός...

      Διαγραφή

Αν ανήκεις στο πλήρωμα πες ό,τι θέλεις και γρήγορα στο κατάστρωμα.
Αν είσαι επιβάτης χαλάρωσε και απόλαυσε το ταξίδι.
Αν είσαι ναυαγός στη μέση τού πελάγου κράτα γερά και πιάσε το σκοινί.
Αν είσαι πειρατής και σκέφτηκες να μας κουρσέψεις κάνε στροφή και άλλαξε πορεία πριν το μετανιώσω...