Déjà vu

 

 Η παραίνεση του έμπειρου
 

"Αν σκάψεις βαθιά στην ψυχή μου θ’ ανακαλύψεις τον πόλεμο.

Έχει κι αυτός τους εχθρούς του και κρύβεται, αποκοιμιέται περιμένοντας.

Αν δεν ήταν η άνοιξη, τα οπωροφόρα δέντρα,

οι λευκοί κρίνοι, της καρδιάς το σκίρτημα, το έκπαγλο φως,

θα ζούσε πολύ στην επιφάνεια.

Η ποίηση είναι εχθρός του πολέμου.

Εμάς τους δύο που βαδίζουμε χεροπιασμένοι φοβάται ο πόλεμος.

Γι’ αυτό μη λύνετε ποτέ τα χέρια,

μη περιφρονείτε τα πουλιά κάθε μέρα στους κήπους.

Να κοιτάτε τον ήλιο στα μάτια.

Μακριά απ’ τους ρήτορες.

Ακούτε καλύτερα των ρυακιών τους ψιθύρους"

 

Κρίτων Αθανασούλης

 

Τη βαρέθηκα τη στεριά. Ώρα να πηγαίνουμε. Τα μεσάνυχτα θα λύσουμε τους κάβους και θα ανοίξουμε πανιά. Το ξημέρωμα θα μας βρει στα ανοιχτά. Όσοι πιστοί κλπ. Να μη τα ξαναλέμε και γινόμαστε κουραστικοί...