Ο Ουρανός
"Πρώτα να πιάσω τα χέρια σου
Να ψηλαφίσω το σφυγμό σου
Ύστερα να πάμε μαζί στο δάσος
Ν' αγκαλιάσουμε τα μεγάλα δέντρα
Που στον κάθε κορμό έχουμε χαράξει
Εδώ και χρόνια τα ιερά ονόματα
Να τα συλλαβίσουμε μαζί
Να τα μετρήσουμε ένα-ένα
Με τα μάτια ψηλά στον ουρανό σαν προσευχή.
Το δικό μας το δάσος δεν το κρύβει ο ουρανός.
Δεν περνούν από δω ξυλοκόποι"
Μανόλης Αναγνωστάκης
Mέσα μας είναι αυτό το κρυφό δάσος Καπετάνιε μου, ο ψυχικός μας κόσμος που μπορεί να είναι ότι εμείς θέλουμε και σ΄ αυτόν να οδηγούμε όσους γύρω μας είναι .... δάσος, λιβάδι, θάλασσα , ουρανός ή μπορεί να είναι και η ίδια η κόλαση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά σου στέλνω από το δικό μου ηλιόλουστο βουνό σήμερα :))
Έχουμε τέτοια δύναμη Λεβινάκι μου ώστε να οδηγούμε τους γύρω μας στα μέσα δάση μας, στα λιβάδια, στις θάλασσες, στους ουρανούς ή στην προσωπική μας κόλαση; Ή ο καθένας που ψάχνει το προσωπικό του δάσος, λιβάδι, θάλασσα, ουρανό ή κόλαση βρίσκει τα χνάρια και ακολουθεί την ίδια διαδρομή πιστεύοντας ότι θα βγει στα ίδια μέρη; Δεν ξέρω τι μπορεί να ισχύει. Δεν ξέρω επίσης αν κάτι απ' αυτά είναι καλό ή κακό. Στην ουσία δηλαδή δεν ξέρω τίποτα. Αδαής μέχρι θανάτου...
ΔιαγραφήΖηλεύω το βουνό σου (με την καλή έννοια πάντα).
Σου εύχομαι να είναι πάντα ηλιόλουστο αν και προσωπικά απολαμβάνω τη ζωή στο βουνό με όλες τις καιρικές συνθήκες. Οπότε, σου εύχομαι καλύτερα να είναι ηλιόλουστη η ζωή σου και ας αφήσουμε το βουναλάκι να αλλάζει μορφές όποτε του αρέσει :-)
Πολλά φιλιά...
Αν ο τίτλος ήταν "ο σφυγμός της Ελαφίνας", οι δονήσεις της ανάρτησης ήδη θα είχαν προκαλέσει σεισμό στην ΕνδοΧώρα των Παρανόμων....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακρινό το πειρατικό Ταξίδι στο αίμα...
το ΠοταμόΠλοιο δεν μπορεί να είναι άλλο από το ....Ποίημα...
;-))))
Χμμμ... ουδέτερο το ελάφι, οπότε ο τίτλος περιλαμβάνει τους σφυγμούς θηλυκών και αρσενικών.
ΔιαγραφήΓια να αφουγκραστώ δονήσεις...
Κάτι πάλλεται νομίζω :-)
Ναι, μακρινό το πειρατικό ταξίδι... Απλωμένο στις θάλασσες των οριζόντων... Εκεί που το ποίημα εισχωρεί στο αίμα των πειρατών και ταξιδεύει κι αυτό μαζί τους σκορπίζοντας στις αρτηρίες τους ένα μεθυστικό άρωμα άγριου τριαντάφυλλου...
πραγματικά όμορφο,
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχα αισθαντικό αυτό το ποίημα
καλό ξημέρωμα...
Καλό σου ξημέρωμα φλασάκι...
ΔιαγραφήΟ σφυγμός μας θα χτυπά πάντα
ΑπάντησηΔιαγραφήστους τρελούς ρυθμούς του ταξιδιού
και με αισθαντικότητα διαρρηγνύει
μυστικά μονοπάτια
φιλιά πολλά
Το ταξίδι μας Ελένη μου είναι γεμάτο τέτοια θαλάσσια μυστικά μονοπάτια... Πού οδηγούν δεν ξέρω. Είμαι προσηλωμένος στη διαδρομή... Δεν θέλω να χάσω ούτε μια εικόνα... Μου αρκεί να χτυπάει ο σφυγμός σ' αυτούς τους τρελούς ρυθμούς που περιγράφεις...
ΔιαγραφήΘάλασσες φιλιά...