Τρίτη 7 Μαΐου 2013

Σκοτεινή θάλασσα


 
Ο καιόμενος
 
"Κοιτάχτε! Μπήκε στη φωτιά! είπε ένας απ' το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα.
Ήταν
στ' αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο,
όταν του μιλήσαμε.
Και τώρα καίγεται.
Μα δε φωνάζει βοήθεια.
Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.
Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.
Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;
Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.
Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.
Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.
Γινόταν ήλιος.
Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.
Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο"
 
Τάκης Σινόπουλος

16 σχόλια:

  1. Oσο κι αν πονας καιομενος
    τοσο το ευχαριστιεσαι
    οταν ειναι δικη σου επιλογη.

    Και ο αερας θα ξερασει στα μουτρα "μας"
    τις σταχτες.
    Ας προσεχαμε!

    Καλησπερολουλουδο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγριομελάκι, ο καθένας μπορεί να επιλέξει την κόλαση ή τον παράδεισό του. Και υπάρχουν άλλοι που τραγουδούν έτσι όπως τσουρουφλίζονται και άλλοι που ουρλιάζουν. Οι στάχτες που φέρνει στα μούτρα τους ο αέρας μερικούς τους δροσίζουν και άλλους τους κάνουν να ασφυκτιούν...

      Το μόνο σίγουρο για μένα είναι ότι και οι μεν και οι δε καλά έκαναν και δεν πρόσεχαν... Γιατί αν αρχίσει να προσέχει κανείς θα χάσει το απρόοπτο κι ύστερα θα δυσκολευτεί πολύ να το ξαναβρεί...

      Ένα φιλί για σένα και ένα για το καλησπερολούλουδό σου... Θαλασσινό μου φάνηκε μα και στεριανό να ήταν είχε ξεχωριστό άρωμα...

      Διαγραφή
  2. Στην μοναξιά του βάτος καιόμενος ο καθένας μας
    κι όπως λεει το Αγριομελάκι....
    σαν είναι δική σου επιλογή ευδαιμονία σου χαρίζουν
    οι πληγές της φωτιάς...
    μα σαν δεν το επέλεξες στάχτη η ζωή κι ο πόνος αβάσταχτος!

    Δύσκολα μου έβαλες Καπετάνιε μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όχι μόνο στη μοναξιά του Λεβινάκι... Οι επιλογές μας μπορεί να είναι τα άνθη του κακού μας ή οι ευχές των αστεριών που κάποτε κάναμε όταν τα βλέπαμε να πέφτουν...

      Σου έβαλα δύσκολα καρδιά μου γιατί πιστεύω ότι τα εύκολα δεν σου λένε και πολλά πράγματα εσένα...

      Φιλί...

      Διαγραφή
  3. Καπετάνιε, νομίζω ότι ένας ποιητής συλλέγει εύφλεκτα υλικά για να μεγαλώσει το σύμπαν του που βρίσκεται πυρπολούμενο εντός του απ'όταν γεννιέται.
    Ακόμα κι αν στις πράξεις των άλλων τα όρια και η λογική αιτίου και αιτιατού είναι αόρατα, ανύπαρκτα ή τουλάχιστον άξια απορίας, εκείνος αφομοιώνει το εσωτερικό τους πρόσωπο, το εσωτερικό του έξω κόσμου που τον περιβάλλει.
    Θά' ναι τυχερός αν δεν καταλήξει κάποτε αυτο-αναφλεγόμενος γιατί είναι ύπουλοι οι χρόνοι που διανύουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ όμορφη παρατήρηση πειρατίνα μου... Έτσι πρέπει να είναι... Ένα ολοκαύτωμα το σύμπαν του από τη μέρα που γεννιέτα...

      Αλίμονο αν δεν αφομοίωνε το εσωτερικό πρόσωπο των αοράτων ορίων κάθε πράξης ή συμπεριφοράς... Θα έπρεπε να έχει στρέψει το βλέμμα του μόνιμα προς τα μέσα του και να ακούει μόνο τον εαυτό του... Όχι πως δεν το κάνει κι αυτό στιγμές-στιγμές...

      Κι αν καταλήξει αυτοαναφλεγόμενος δε νομίζω να είναι κάτι που τον απασχολεί... Εδώ που διάλεξε να περπατήσει, θαρρώ πως ήξερε ποιους χρόνους ήρθε να διανύσει...

      Σε φιλώ...

      Διαγραφή
  4. Ο ποιητής...

    http://www.youtube.com/watch?v=-KtvpW2lfww

    μοιράζεται...
    αχ η μοίρα του ποιητή, είναι μήπως άλλη από αυτή;
    μοιράζεται ο ποιητής, μοιράζεται
    σε εκείνον τον απροσδιόριστα ορισμένο αριθμό
    των ανθρώπων που έζησαν ποτέ και που θα ζήσουν...

    "Είμαστε το αρνητικό τ'ονείρου
    γι'αυτό φαινόμαστε μαύροι και άσπροι
    και ζούμε την φθορά
    πάνω σε μιαν ελάχιστη πραγματικότητα."

    τούτη η ανάρτηση είναι μαγεμένη στο σύνολό της...
    σαν τη θάλασσα και σαν το όνειρο και σαν την αποψινή βραδιά
    βούτάει τα χέρια της στη φωτιά
    και φωτίζει τα σκοτάδια αγγίζοντάς τα τρυφερά...
    φαίνεται να ξέρει το μυστικό ξόρκι Δημιουργίας του Ποιητή...

    "Έχει τη μέση της και η άκρη - άκρη"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πού το ξετρύπωσες αυτό το βίντεο καλό μου;
      Ε, μα είσαι καταπληκτικό!

      Μερικούς ανθρώπους τους γεμίζει αυτό το μοίρασμα που λες... Και δεν είναι απαραίτητα όλοι ποιητές...

      Όμορφα λόγια λες για την αναρτησούλα μου...

      Ευχαριστώ από την καρδιά μου...

      Αμέτρητα φιλιά...

      Διαγραφή
    2. χαχαχα για το Όνειρο λες που είναι σχεδόν κλασικό; :p

      τότε για αυτό που μου το θύμησες εσύ
      τί θα βρεις να πεις;; :ο)

      http://www.youtube.com/watch?v=32F-H-jfLAY

      Καλό ξημέρωμα πειρατούλη! :)

      Διαγραφή
    3. Καταπληκτικό το... καταπληκτικό... Τι πάω και σου θυμίζω, ε; :-)

      Δεν έλεγα πάντως ακριβώς για το όνειρο αλλά για το συγκεκριμένο βιντεάκι που ξετρύπωσες... Πρέπει να είναι από την εκπομπή του Κώστα Μαρδά στο Blue Sky...

      Καλό ξημέρωμα φλασάκι... και επειδή μπήκαμε σε πολυήμερο ταξίδι μέχρι να πατήσουμε στεριά, please, μη μας αφήσεις να πεθάνουμε της πείνας :-)

      Διαγραφή
    4. επειδή πολύ φάγαμε και πολύ ήπιαμε αυτές τις μέρες
      κερνάω ομώνυμο τραγουδάκι χωνευτικόν και ευεργετικόν
      για την απαραίτητη αποτοξίνωση του οργανισμού :ο)

      http://www.youtube.com/watch?v=LXPONjoaSPY

      Εις αύριον τα νόστιμα!! ;)

      Διαγραφή
    5. Θερμές ευχαριστίες για το κέρασμα...

      Αναμένουμε και τις άλλες νοστιμιές σου :-)

      Φιλί...

      Διαγραφή
    6. Καλησπέρα πειρατούλη! :)

      λοιπόν, με το ρουμι να ρέει γύρω μας σε αφθονία,
      την ανάρτηση να με εμπνέει τα μέγιστα
      αλλά και γιατί μίλησε το αίμα :p
      σήμερα δοκίμασα να εντάξω στα πειρατομαγειρικά μου
      καθήκοντα μια μέθοδο που ανάβει φωτιές
      στις αισθήσεις μας, εγγυημένα ;)

      voila!

      http://2.bp.blogspot.com/-zfru_gAXdn0/UMsRm2rZ4ZI/AAAAAAAAcho/mKQizZ9zAcI/s1600/f85-0.gif

      μην ανησυχείς για τίποτα :ο) το φλασάκι δεν λαμπάδιασε-
      η παρασκευή έλαβε χώρα προ ώρας
      και το καράβι μας χαίρει πάσας.. πορείας! :p

      αντιθέτως έχουμε Λαμπρά αποτελέσματα! :)

      http://4.bp.blogspot.com/-C_yy64o1BIs/Tzu2Q4EK4YI/AAAAAAAAAlA/CchVreGv64c/s1600/flambe3.jpg

      μμμμ χάρμα αυτά τα γλυκάκια!!! να γλύφεις τα δάχτυλά σου,
      να δροσιστούνε! :D

      Διαγραφή
    7. πω, πω φωτιές! και ήταν ό,τι χρειαζόμουν τώρα ένα γλυκάκι... μάλλον ξέμεινα από ενέργεια :-)

      το πλήρωμα σε ευχαριστεί για τις γευστικές απολαύσεις που του χαρίζεις...

      σου αξίζουν πολλά φιλιά...

      πάρε τώρα ένα και μένω χρεωμένος για τα υπόλοιπα :-)

      Καλημέρα φλασένιο...

      Διαγραφή
  5. Όντως, μια πολύ ξεχωριστή ανάρτηση. Και τα σχόλια επίσης...
    Μπορεί όλοι να μοιράζονται κι όχι μόνο οι ποιητές. Μπορεί απλά οι ποιητές να είναι αυτοί που το κάνουν φανερά γιατί δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά, γιατί δεν μπορούν να κρυφτούν ή γιατί δεν τους νοιάζει κάτι τέτοιο. Ή μπορεί εμείς να κοιτάμε αυτούς να καίγονται την ώρα που καιγόμαστε κι οι ίδιοι. Κι αυτοί να αναρωτούνται αν πονάμε...
    Όλοι ποιητές είμαστε στο βάθος.

    Χρόνια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς το παρεάκι μου... Η ανάρτησή μου κι εγώ σε ευχαριστούμε για τον χαρακτηρισμό "ξεχωριστή"...

      Σίγουρα δεν έχουν αποκλειστικότητα στο δικαίωμα να μοιράζονται μόνο οι ποιητές... Κι αν ακόμα δεχτούμε κάτι τέτοιο, τότε πρέπει να δεχτούμε σαν δεδομένη και την τελευταία σου φράση... Είμαστε όλοι ποιητές...

      Χρόνια σου Πολλά και πολλά φιλιά...

      Διαγραφή

Αν ανήκεις στο πλήρωμα πες ό,τι θέλεις και γρήγορα στο κατάστρωμα.
Αν είσαι επιβάτης χαλάρωσε και απόλαυσε το ταξίδι.
Αν είσαι ναυαγός στη μέση τού πελάγου κράτα γερά και πιάσε το σκοινί.
Αν είσαι πειρατής και σκέφτηκες να μας κουρσέψεις κάνε στροφή και άλλαξε πορεία πριν το μετανιώσω...