Σχεδόν ποτέ...

Σήμερα Παρασκευή 31 Αυγούστου το φεγγάρι θα είναι "μπλε"! Γιατί λέμε μπλε την πανσέληνο αυτή;

Δεν είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο φαινόμενο να παρατηρούνται δύο πανσέληνοι μέσα στον ίδιο μήνα, πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για το αυγουστιάτικο φεγγάρι. Η δεύτερη πανσέληνος τον ίδιο μήνα αποκαλείται μπλε, όχι μόνο επειδή είναι ασυνήθιστη αλλά επειδή κάποτε ήταν πραγματικά μπλε.

Πρόκειται για ένα φαινόμενο που εμφανίζεται κάθε 2,5 χρόνια περίπου. Τα περισσότερα έτη έχουν δώδεκα πανσελήνους, ωστόσο κάθε ημερολογιακό έτος περιλαμβάνει δώδεκα σεληνιακούς κύκλους και έντεκα ημέρες ακόμη. Όταν αυτές αθροίζονται, εμφανίζεται ένα επιπλέον φεγγάρι.

Η παλαιότερη αναφορά τού όρου "μπλε φεγγάρι" καταγράφεται το 1524 σε ένα έντυπο που επιτίθεται στον αγγλικό κλήρο. Στο κείμενο αυτό σημειώνεται: "Εάν πουν ότι το φεγγάρι είναι μπλε, τότε θα πρέπει να πιστέψουμε ότι αυτό είναι αλήθεια". Στο πρωτότυπο κείμενο χρησιμοποιείται ο μεσαιωνικός όρος "belewe", που μεταφράζεται ως "μπλε", σημαίνει όμως και "προδοσία". Για το λόγο αυτό όταν το 18^ο αιώνα κατά τη διάρκεια της Γρηγοριανής μεταρρύθμισης του ημερολογίου, όπου "χάθηκαν" κάποιες μέρες, "χάθηκε" και ένα φεγγάρι, αυτό ονομάστηκε "το φεγγάρι τής προδοσίας".

H δεύτερη πανσέληνος τον ίδιο μήνα δεν λέγεται μπλε μονάχα επειδή είναι ασυνήθιστη, αλλά ονομάστηκε έτσι μετά την έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα στην Ινδονησία το 1883.

Ήταν το 1883, όταν έγινε η μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου και σε απόσταση 600 χιλιομέτρων μακριά, ο κόσμος άκουσε την έκρηξη σαν βολή κανονιού. Ισοδυναμούσε η έκρηξη με βόμβα ισχύος 100 μεγατόνων. Στα ανώτατα στρώματα της ατμόσφαιρας εκτινάχθηκαν χώμα και στάχτη. Τότε το φεγγάρι έγινε μπλε και ήταν τόσο σπάνιο το γαλάζιο πρόσωπο της σελήνης που αντίκριζαν οι άνθρωποι, σε σημείο που το μπλε φεγγάρι έμεινε στα χρονικά ως έκφραση ενδεικτική της έννοιας του "σχεδόν ποτέ".

Έκτοτε η φράση "μπλε Σελήνη" χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει την ύπαρξη δύο πανσελήνων σε έναν μήνα.

Τα μικροσωματίδια στα σύννεφα σκόνης που εκτοξεύτηκαν από το ηφαίστειο στην Ινδονησία παρέμειναν επί χρόνια στην ατμόσφαιρα σκεπάζοντας τις λευκές ακτίνες φωτός τού φεγγαριού την ώρα που αυτές διαπερνούσαν τα νέφη από στάχτη στον ουρανό. Έτσι η Σελήνη φαινόταν μπλε.

Ο όρος "μπλε φεγγάρι" έχει και μεταφορική σημασία, που υπογραμμίζει τη σπανιότητα ενός φαινομένου. Χαρακτηριστική είναι η αγγλική έκφραση "once in a blue moon", που σημαίνει ότι κάτι συμβαίνει σπάνια.

Ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός ότι το "Μπλε φεγγάρι" θα εμφανιστεί σήμερα, 31 Αυγούστου, στις χώρες που βρίσκονται δυτικά τής ζώνης ώρας UTC/GMT +8. Σε χώρες που βρίσκονται ανατολικά από τη ζώνη των UTC/GMT +9 ωρών (στον Ειρηνικό ωκεανό), οι δύο πανσέληνοι θα εμφανιστούν τον Σεπτέμβριο, την 1^η και στις 30 του μήνα.

Η επόμενη διπλή πανσέληνος θα κάνει την εμφάνισή της στις 2 και στις 31 Ιουλίου του 2015.

Μπλε φεγγάρι

Κι ήταν μια νύχτα τού Αυγούστου που το φεγγάρι κατέβηκε χαμηλά, πολύ χαμηλά, να αγκαλιάσει τη θάλασσα. Ποτέ πριν δεν το είχε τολμήσει. Χρόνια τώρα όλο ζύγωνε κι όλο ξεμάκραινε μόλις πλησίαζε το ξημέρωμα. Ήθελε να την αγγίξει, πέθαινε να πέσει στην αγκαλιά της, μα καμιά νύχτα δεν ήταν τόσο μεγάλη για να προφτάσει πριν το τελείωμα του κύκλου του να βουτήξει μέσα της. Πάντα το προλάβαινε το καταραμένο το ξημέρωμα. Εκείνη τη νύχτα το φεγγάρι το είχε αποφασίσει. Θα βουτούσε μέσα της ακόμα κι αν δεν θα μπορούσε ποτέ να ξαναβγεί στην επιφάνεια. Η θάλασσα το κοιτούσε να κατεβαίνει και μετρούσε τα δευτερόλεπτα με καρδιοχτύπι. Ο χρόνος έμοιαζε τόσο λίγος γι' αυτούς τους δυο. Διέκρινε από μακριά το ξημέρωμα να πλησιάζει απειλητικό και διαισθανόταν ότι το όνειρό τους για άλλη μια φορά δεν θα καταφέρει να βγει αληθινό. Έπιασε τότε να σηκώνει μια τρικυμία που έκανε τα καράβια να τρέξουν τρομαγμένα στα λιμάνια για να προφυλαχτούν. Ανέβασε τα κύματά της ψηλά, σχεδόν μέχρι τα ουράνια, μέχρι που συνάντησαν το φεγγάρι καθώς ετοιμαζόταν για άλλη μια φορά να ολοκληρώσει τη νυχτερινή πορεία του χωρίς να έχει καταφέρει να την αγκαλιάσει. Κι εκεί, στο λυκόφως των θεών, φεγγάρι και θάλασσα έσμιξαν κι έγιναν ένα. Από τότε το φεγγάρι αυτό, την ίδια πάντα νύχτα τού Αυγούστου βγαίνει αλλιώτικο. Το χρώμα του είναι μπλε. Αν κοιτάξετε ψηλά στον ουρανό μια τέτοια νύχτα μπορεί να σας θαμπώσει το γαλάζιο του…

 

S.O.

Όστρια

"Εγώ δεν μπορώ να κατευθύνω τον άνεμο, όμως μπορώ πάντα, έτσι να τοποθετήσω τα πανιά, ώστε να φτάσω στον στόχο μου"

 

Όσκαρ Ουάιλντ

Μ' ένα μπουκάλι ρούμι

 

Σιγά-σιγά, ακροπατώντας… να μη ξυπνήσω κανέναν… έτσι…  να σηκώσω την άγκυρα… να λύσω τα σκοινιά… να στερεώσω τα πανιά… να γυρίσω το πηδάλιο για να έχουμε πρίμα τον άνεμο… έεεετσι… κοιμούνται όλοι πανάθεμά τους… στουπί έχουν γίνει από το ρούμι… αυτό ήταν… σαλπάραμε… αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες… ڷښٸ٤٧٭ٯچڋ⃰אַﷲﻍ… την ατυχία μου… ڷښٸ٤٧٭ٯچڋ⃰אַﷲﻍ… τα γένια τού Σεβάχ… ڷښٸ٤٧٭ٯچڋ⃰אַﷲﻍ… όλα μόνος μου τα κάνω εδώ μέσα… ڷښٸ٤٧٭ٯچڋ⃰אַﷲﻍ..… τη μαύρη νυχτερίδα που ζει στο πράσινο ακρωτήρι… πού ξανακούστηκε ο καπετάνιος να κάνει όλες τις βρομοδουλειές και τα τεμπελόσκυλα να ξεραίνονται στον ύπνο… ڷښٸ٤٧٭ٯچڋ⃰אַﷲﻍ… πού θα μου πάτε; δεν θα ξυπνήσετε; θα σας στρώσω για τα καλά… ڷښٸ٤٧٭ٯچڋ⃰אַﷲﻍ… πειρατές και πράσινα άλογα… ڷښٸ٤٧٭ٯچڋ⃰אַﷲﻍ... πού να έχουν βάλει κι αυτόν τον βλάκα τον αυτόματο πιλότο... ωραία... καλά πάμε... θα την πέσω κι εγώ εδώ δίπλα στο πηδαλιο... μ' ένα μπουκάλι ρούμι...

Εκβολές

Τρεις σταγόνες κύλησαν από τα βρεγμένα σου μαλλιά κι άρχισαν να κατηφορίζουν προς τον παράδεισο του κορμιού σου. Οι δυο απ' αυτές κύκλωσαν τα αλαφιασμένα σου στήθια και διατρέχοντας το περίγραμμά τους, πέρασαν από την επίπεδη κοιλιά και κατέληξαν να αναπαυθούν στο ανάγλυφο του μικρού αφαλού σου. Η τρίτη, αφού γλίστρησε στο μεταξένιο δέρμα τού λαιμού σου, πέρασε αργά από το αλαβάστρινο στέρνο σου και περιπλανήθηκε μέχρι τα φλογισμένα λαγόνια όπου συνάντησε μια σταγόνα ιδρώτα που έσταξε από τον αριστερό μου κρόταφο και αποφάσισαν να γίνουν ένα…

S.O.

Ταξίδι

Το ταξίδι

"Μα αληθινοί ταξιδευτές εκείνοι είναι που φεύγουν
μονάχα για να φύγουν•ελαφρές καρδιές καθώς
μπαλόνια, το μοιραίο τους ποτέ δεν τ’ αποφεύγουν•
Χωρίς να ξέρουν το γιατί, πάντοτε λένε "Εμπρός!"

Εκείνοι που σαν σύννεφα οι απροθυμιές τους μοιάζουν
και που σαν νεοσύλλεκτοι κανόνια λαχταρούν
κι άγνωστες ηδονές τρανές, που πάντοτε αλλάζουν
Και που τι όνομα έχουνε δεν μπόρεσαν να βρουν!

Φρίκη! Σαν σβούρα μοιάζουμε, σαν φούσκα που πηδάει•
Ακόμα και στον ύπνο μας, απάνω μας σιμώνει,
Μας δέρνει η Περιέργεια και μας κυλά στα χάη,
Σαν ένας Άγγελος σκληρός που ήλιους μαστιγώνει.

Μοίρα παράξενη! Ο σκοπός πάντα άλλη θέση παίρνει,
κι αφού δεν είναι πουθενά, μπορεί να’ναι παντού•
ο Άνθρωπος που ακούραστα η Ελπίδα τόνε σέρνει,
αιώνια ψάχνει αναπαμό με τρέξιμο τρελού.

Πλοίο τρικατάταρτο η ψυχή, ζητάει την Ικαρία•
Κάποια φωνή απ’ την γέφυρα φωνάζει: "Προσοχή!"
Κι από τη σκοπιά μια άλλη φωνή απαντά: "Ευτυχία…
’Έρωτας… Δόξα". Διάολε! Σκόπελος είν’ εκεί!

Κάθε νησάκι που ο σκοπός του πλοίου μακριά κοιτάζει,
Είν’ Ελδοράδο που μας έχει η Μοίρα υποσχεθεί•
Κι η Φαντασία, που έξαλλη στην κεφαλή οργιάζει,
Βρίσκει μόνο έναν ύφαλο μόλις ο ήλιος βγει.

Ω των χιμαιρικών χωρών ο ποθοπλανταγμένος!

Στα σίδερα ή στη θάλασσα πρέπει να πεταχτεί

Ο οικτρός σκοπός, που Αμερικές βλέπει σαν μεθυσμένος

Κι η πλάνη του το βάραθρο το κάνει πιο βαθύ;

Κι ο γερο-αλήτης έτσι δα στις λάσπες που πατάει,

Χάσκοντας, παραδείσια ονειρεύεται παλάτια•

Σε κάθε τρώγλη που κερί μονάχα την φωτάει,

ανακαλύπτουν Κάπουες τα εκστατικά του μάτια".

"Τα άνθη του κακού" Σαρλ Πιέρ Μπωντλαίρ

Δίχως πλευρικά

"Μη πλησιάζετε τους άλλους περισσότερο απ' όσο η Γη τον Ήλιο. Λίγο πιο μακριά, παγώνετε. Λίγο πιο κοντά, θα καείτε"

Άρης Αργέστης

Ρέκβιεμ

"Πρέπει να ξέρεις τη γλώσσα της θάλασσας να διαβάζεις.
Τις φωνές της όστριας. Και του πόντου τα βογκητά.
Πρέπει να μάθεις
στο ευφάνταστο να κωπηλατεί-στο σώμα να γίνεται
κύμα εύφωνο, της άνοιξης
γεμάτο σπόρους.
Θα τραυλίζουν οι αρμοί και τα ξύλα
μέχρι να φορέσεις του ωκεανού τους τρόπους.
Σε πίνω και με πίνεις ως τη στιγμή της λάβας
που η ψυχή μας ψύχει σε σχέδια ζωής
για ν' αντέχει.
Σε πίνω και με πίνεις ως τ' άστραμμα της πέτρας
που μέσα της ξυπνά το κλάμα
ενός νεογέννητου.
Της θάλασσας"

Ακταιωρός

"Έκλεισα τα μάτια και αφουγκράστηκα προσεκτικά τους επιγόνους του Σπούτνικ, που ακόμη και τώρα έκαναν το γύρο της Γης, έχοντας τη βαρύτητα μοναδικό δεσμό τους με τον πλανήτη. Μοναχικές μεταλλικές ψυχές στο αδιατάρακτο σκοτάδι του διαστήματος, συναντιούνται, προσπερνούν η μία την άλλη και χωρίζουν για να μην ξανασυναντηθούν ποτέ πια. Δεν ανταλλάσουν μεταξύ τους λόγια. Δεν δεσμεύονται με υποσχέσεις"

Πλευροκόπημα

"Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα, θυμάμαι…"

Με την πλώρη στα κύματα

Δεν ξέρω αν με συγκινεί περισσότερο η στιγμή που τα κύματα σκαρφαλώνουν στην πλώρη μου ή εκείνη που η πλώρη μου βυθίζεται μέσα σ' αυτά...

S.O.

Βραχονησίδα

Σκάψε το μαύρο με πείσμα. Μάτωσε τα χέρια σου. Μη τα παρατάς. Το φως που παραμένει φυλακισμένο μέσα του έχει στηρίξει πάνω σου κάθε του ελπίδα για να δραπετεύσει.

S.O.

Θαλασσινές ιστορίες

Η επιλογή τού τραγουδιού ανήκει στο φλασάκι (το δικό μας οπτικοποιημένο δεν μου το ανεβάζει πειρατίνα, αύριο πρέπει να ανέβεις στην κουβέρτα να συσκεφθούμε).

Με το ξημέρωμα θα σαλπάρουμε αφήνοντας πίσω μας τη μαγευτική Τζαμάικα. Ελπίζω να σας έμεινε αξέχαστη. Με χαρά είδα ότι στο προσκλητήριο βρέθηκαν άπαντες παρόντες. Καλωσορίζω και τα καινούρια μέλη τού πληρώματος. Υπάρχει ακόμα χρόνος για να δεχτούμε νέα μέλη στο πλήρωμα αλλά και νέους ταξιδευτές  Μέχρι να ανεβάσουμε τις βάρκες, να λύσουμε τους κάβους και να ανοίξουμε πανιά. Αλλά επειδή, όπως είπαμε, σ' αυτό πειρατικό πάντα θα υπάρχουν θέσεις κενές, μπορούν και κατά την πορεία να επιβιβάζονται ταξιδευτές και νέα μέλη τού πληρώματος. Αρκεί να βρίσκουν τον τρόπο να μας προσεγγίσουν εκεί που θα βρισκόμαστε. Επίσης μπορεί μεσοπέλαγα να χρειαστεί να περισυλλέξουμε και τίποτα ναυαγούς. Ποτέ δεν ξέρει κανείς τι είδους εκπλήξεις μπορεί να του επιφυλάξει η θάλασσα.

Ευχαριστώ όλα τα μέλη τού πληρώματος που με τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους και έδωσαν τον πειρατικό όρκο πίστης και αφοσίωσης. Θα φροντίσω να μη τους διαψεύσω. Αλλά και τους ταξιδευτές που μας εμπιστεύονται και ταξιδεύουν μαζί μας τους ευχαριστούμε όλοι.

Και όπως καθόμαστε εδώ μαζεμένοι και περιμένουμε τον άνεμο να φυσήξει για να ξεκινήσουμε, ας πούμε καμιά ιστορία να περάσει η ώρα. Τι σόι ναυτικοί είμαστε άμα δεν λέμε ιστορίες μαζεμένοι στο κατάστρωμα…

..........................................................................................................................................

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα. Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα, αλλά και η Γνώση, ο Πλούτος και η Αλαζονεία. Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τα καράβια τους βιαστικά και άρχισαν να φεύγουν. Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή και έτσι το δικό της καράβι το άρπαξαν τα κύματα. Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια. Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό και τον ρωτάει:

"Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;"

"Όχι, δεν μπορώ", απάντησε ο Πλούτος, "έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα"

Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της με ένα πανέμορφο σκάφος.

"Σε παρακαλώ, βοήθησέ με", είπε η Αγάπη.

"Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου", της απάντησε η Αλαζονεία.

Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια.

"Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου"

"Ω, Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου", είπε η Λύπη.

Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία. Ήταν τόσο ευτυχισμένη που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια. Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή:

"Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!"

Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος άντρας που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη ώστε ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του. Όταν έφτασαν στη στεριά ο άντρας έφυγε και τράβηξε τον δρόμο του. Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον άνθρωπο που τη βοήθησε ρώτησε τη Γνώση:

"Γνώση, ποιος με βοήθησε;"

"Ο Χρόνος", της απάντησε η Γνώση.

"Ο Χρόνος;", απόρησε η Αγάπη, "γιατί με βοήθησε ο Χρόνος;"

Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με βαθιά σοφία τής είπε:

"Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη"

.............................................................................................................................................

Φτάνουν τώρα τα λόγια. Ώρα για δουλειά. Ας ξεκινήσουμε τις ετοιμασίες τού απόπλου. Το επόμενο λιμάνι που θα πιάσουμε θα είναι το Πόρτο Ρίκο.

Ακολουθεί ένα ταξιδιάρικο πειρατικό άσμα που τραγουδιέται πάνω στο κατάστρωμα πίνοντας ρούμι.

Και ένα παρεΐστικο τραγουδάκι στο τέλος τού οποίου δίνουν ρεσιτάλ με τις ερμηνείες τους οι πειρατίνες μας.

Και ολοκληρώνουμε το σαλπάρισμα με την αρχική επιλογή, μόνο που αυτή τη φορά την ερμηνεύουν εξ ολοκλήρου οι πειρατίνες μας ολοζώντανα J

Άντε, υπερπαραγωγή σάς τον έκανα τον απόπλου (αλλά μη νομίζετε ότι θα είναι κάθε μέρα του Αϊ Γιαννιού) J

Καλό μας ταξίδι...

Όρκος πειρατικός

Περνάτε καλά στο νησί πουλάκια μου; Μπράβο, χαίρομαι. Ξεκουραστείτε γιατί σας περιμένει πολύ βαρύς χειμώνας.

Φύγαμε κάπως βιαστικά και δεν είχαμε τον χρόνο να πούμε κάποια ουσιώδη πράγματα. Η πειρατική ζωή είναι ωραία αλλά και ταυτόχρονα τρομερά σκληρή. Διέπεται δε από πολύ αυστηρούς κανόνες. Κι αφού μας δίνεται εδώ η ευκαιρία να χαλαρώσουμε κάπως, ας την εκμεταλλευτούμε για να ολοκληρώσουμε τις τυπικές διαδικασίες που αφήσαμε εκκρεμείς στη διάρκεια της μέχρι εδώ πορείας μας.

Και πρώτα-πρώτα πρέπει να ασχοληθούμε με το τυπικό μέρος. Έχετε αναλάβει όλοι τα πόστα σας αλλά δεν έχετε δώσει ακόμα τον όρκο των πειρατών. Όπως και στον στρατό, υπάρχει μια περίοδος αρχικής εκπαίδευσης και μετά ακολουθεί η ορκωμοσία. Με μια διαφορά. Σε μας όποιος δεν συμφωνεί με τον πειρατικό όρκο είναι ελεύθερος να εγκαταλείψει το πλοίο. Και μάλιστα σε θαυμάσιο μέρος που προσφέρεται για διαμονή. Σ' αυτό το λιμάνι εξάλλου πιάνουν διαρκώς πειρατικά καράβια οπότε έχει την επιλογή ή να μείνει εδώ ή να μπαρκάρει όποτε το θελήσει σε κάποιο άλλο πειρατικό.

Ένας-ένας, καθώς θα προσέρχεστε για τη βραδινή διανυκτέρευση στις καμπίνες σας, θα διαβάζει προσεκτικά τον πειρατικό όρκο, τον δεκάλογο των πειρατών όπως λέγεται και θα υπογράφει από κάτω με τη λέξη "ορκίζομαι". Πρόκειται για ένα σύμφωνο, ένα πρωτόκολλο τιμής, που διαφέρει από πειρατικό σε πειρατικό. Ανάλογα με την αποστολή που έχει το καθένα και με τις προθέσεις τού καπετάνιου του. Έχετε προθεσμία μέχρι το πρωί τής αναχώρησης. Δηλαδή σε δύο μέρες από τώρα. Με τον απόπλου από τη Τζαμάικα θα πρέπει να έχει δώσει τον όρκο του και ο τελευταίος πειρατής. Αλλιώς εδώ θα αποχαιρετιστούμε.

Σε περίπτωση που κάποιος καθυστερήσει να επιβιβαστεί και έχουμε αποπλεύσει ή αν μετανιώσει και θελήσει έστω και καθυστερημένα να δώσει τον όρκο και να επιστρέψει στο πλοίο, αυτό πρέπει να το κάνει με δικό του μέσο και να έρθει να μας συναντήσει μεσοπέλαγα. Το πειρατικό δεν επιστρέφει για να παραλάβει κανέναν. Και σε μένα δεν αρέσουν οι κανόνες αλλά η θάλασσα είναι απαιτητική και αν δεν προσαρμοστούμε με τις απαιτήσεις της κάποια στιγμή θα μας τιμωρήσει. Μέχρι τώρα υπήρχε μια ελαστικότητα για να εγκλιματιστείτε στη δύσκολη ζωή των θαλασσινών. Από εδώ και πέρα τα πράγματα ζορίζουν. Οι παραβάτες θα περνάνε από πειθαρχικό και ο καπετάνιος, αφού ακούσει όλες τις απόψεις, θα αποφασίζει για τις ποινές που θα επιβάλλονται. Καλά ταξίδια σε όσους απομείνουν.

Πειρατικό πρωτόκολλο (Πειρατικός δεκάλογος)

- Οι πειρατές διαθέτουν λόγο τιμής. Όποιος πειρατής δώσει τον λόγο του είναι σα να έχει υπογράψει συμβόλαιο τιμής και απαγορεύεται να τον πάρει πίσω.

- Οι πειρατές οφείλουν να μοιράζονται τα λάφυρα δίκαια και να μη κυριεύονται από απληστία. Τη μοιρασιά κάνει ο καπετάνιος και εκείνοι πειθαρχούν στις βουλές του. Έχουν όμως το δικαίωμα, κατόπιν συμφωνίας με το υπόλοιπο πλήρωμα, να δηλώσουν την επιθυμία τους για την απόκτηση συγκεκριμένων αντικείμενων. Ένα μέρος από τα λάφυρα θα διανέμεται στο εκάστοτε λιμάνι, επιλεκτικά σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη. Ο καπετάνιος δεν κρατάει για λογαριασμό του τίποτα από τα λάφυρα.

- Οι πειρατές οφείλουν να φέρνουν εις πέρας τις εργασίες που τους ανατίθενται κάθε φορά από τον καπετάνιο. Κάθε πειρατής έχει και μία συγκεκριμένη αρμοδιότητα αλλά αυτό δεν εμποδίζει τον καπετάνιο να τον χρησιμοποιήσει όπου αλλού εκείνος κρίνει σκόπιμο. Πριν από μια μάχη ή σε περίπτωση μεγάλης τρικυμίας και αφού χτυπήσει η καμπάνα τού συναγερμού, όλο το πλήρωμα οφείλει να βρίσκεται σε επιφυλακή στο κατάστρωμα.

- Οι πειρατές κατά τις εξόδους τους στα λιμάνια οφείλουν να είναι κόσμιοι και να μη δημιουργούν προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες. Οι άξεστοι πειρατές ανήκουν στο παρελθόν.

- Οι πειρατές μπορούν να τρώνε και να πίνουν όσο θέλουν. Οι προμήθειες θα ανανεώνονται σε κάθε λιμάνι. Είναι επίσης ελεύθεροι να τραγουδάνε και να χορεύουν κατά τη διάρκεια των ταξιδιών ακόμα και κατά τις στιγμές τής άσκησης των καθηκόντων τους. Φτάνει μόνο όσοι βρίσκονται σε βάρδια να έχουν ανοιχτά τα μάτια τους για να μη στουκάρουμε πάνω σε κανέναν ύφαλο. Ρουσφέτια σχετικά με τις βάρδιες και ειδική μεταχείριση δεν υπάρχει για κανέναν. Ούτε να το διανοηθεί.

- Οι πειρατές οφείλουν να φροντίζουν τη σωματική τους υγιεινή. Ο καιρός που βρωμοκοπούσαν σαν κουνάβια πέρασε ανεπιστρεπτί.

- Οι πειρατές κατά τη διάρκεια της μάχης πρέπει να επιδεικνύουν γενναιότητα και να πέφτουν πρώτοι πάνω στον εχθρό. Οι πειρατές όμως δεν επιτίθενται ποτέ. Πάντα αμύνονται. Ακόμα κι αν τους χαρακτηρίσουν οι άλλοι νερόκοτες. Οι επιτιθέμενοι πειρατές ανήκουν σε μιαν άλλη εποχή. Εμείς δεν κάνουμε πλιάτσικο. Αν όμως τολμήσει κάποιος να μας απειλήσει, κακό τού κεφαλιού του. Τότε θα τον κουρσέψουμε και θα αφήσουμε αυτόν κα όσους επέζησαν από το πλήρωμά του μέσα σε μια βάρκα στο πέλαγος να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Δεν τους μακελεύουμε όλους χωρίς λόγο. Ποτέ δεν πιάνουμε αιχμαλώτους και ποτέ δεν σφάζουμε όσους εκδηλώνουν την επιθυμία να παραδοθούν.

- Οι πειρατές επιδεικνύουν αλτρουισμό και φροντίζουν πάντα εκείνους που έχουν την ανάγκη τους. Επίσης οφείλουν να προστατεύουν τον άμαχο πληθυσμό και τα ζώα, ακόμα κι αν αυτά βρίσκονται σε εχθρικό μέρος στεριανό ή πάνω σε εχθρικό καράβι.

- Οι πειρατές φλερτάρουν, παίζουν, αγγίζονται αλλά δεν ερωτεύονται ποτέ. Κανόνας απαράβατος που η παραβίασή του επισύρει πολύ βαριές κυρώσεις. Επίσης οι πειρατές δεν δημιουργούν υποχρεώσεις στα λιμάνια που κατεβαίνουν και φροντίζουν πάντα να είναι πίσω στο πλοίο δύο ώρες πριν από την αναχώρηση. Αν παρ' ελπίδα συμβεί να παραβιαστεί ο ανωτέρω κανόνας, ο καπετάνιος αναλαμβάνει να τους παντρέψει με το ταίρι που διάλεξαν και τους αποχαιρετά. Αν αυτό συμβεί μεταξύ μελών τού πληρώματος, αφού τους ενώσει τους κατεβάζει στο πρώτο λιμάνι. Στη θάλασσα οι πειρατές πρέπει να είναι απερίσπαστοι γι' αυτό και η πειρατική ζωή σε σκληρότητα και απαιτήσεις δεν συγκρίνεται με καμία άλλη.

- Οι πειρατές οφείλουν για όλα τα παραπάνω να δώσουν τον όρκο των πειρατών που τους δένει από τούδε και στο εξής μεταξύ τους με άρρηκτους δεσμούς. Αφού διαβάσουν το πρωτόκολλο καλούνται όλοι να ορκιστούν.

Πειρατικός όρκος

"Ορκίζομαι να τηρώ όλους τους παραπάνω κανόνες χωρίς να παρεκκλίνω από τα όσα ορίζουν ή να διαμαρτύρομαι".

Θέση υπογραφών (μπαίνει η λέξη ορκίζομαι και το όνομα του κάθε πειρατή δίπλα):

Ορκίζομαι! Γαλαζογένης

Ορκίζομαι! flash

Ορκίζομαι! AnD

Ορκίζομαι! Έξαφνες χαρές

Ορκίζομαι! Sweet truth

Ορκίζομαι! Levina

Ορκίζομαι ? reflection

Υδάτινος κόσμος

Κάναμε μια μικρή παράκαμψη σε σχέση με το αρχικό μας δρομολόγιο για να γυρίσουμε το νησί περιμετρικά και να δούμε τις ομορφιές του λουσμένες από την πανσέληνο. Αυτό θα μας καθυστερήσει για μερικές ώρες αλλά αξίζει τον κόπο. Πλέουμε ήδη στις Μεγάλες Αντίλλες. Κατευθυνόμαστε προς τη Βορειοδυτική πλευρά τού νησιού. Σε λίγο από κάτω μας θα βρίσκεται η θαλάσσια τάφρος τού Καϋμάν με βάθος 6.000 μέτρα. Στον ορίζοντα ξεχωρίζει θολά ο όγκος τής Τζαμάικα κάτω από το φεγγαρόφωτο. Η χώρα με τα πολλά νερά όπως είναι γνωστή. Την ανακάλυψε ο Χριστόφορος Κολόμβος στις 5 Μαΐου τού 1494. Το παλιό της όνομα, επί κυριαρχίας των Ισπανών, ήταν Σαντιάγκο (Άγιος Ιάκωβος). Το 1665 καταλήφθηκε από τους Άγγλους και το 1670 περιήλθε επίσημα στις κτήσεις τής Αγγλίας με το σημερινό της όνομα. Το 1944 η Αγγλία τής παραχώρησε αυτονομία και στις 6 Αυγούστου τού 1962 ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη χώρα. Θα πέσουμε δηλαδή πάνω στις προετοιμασίες για τον εορτασμό τής επετείου ανεξαρτησίας της. Τα χρώματα της σημαίας της είναι το μαύρο, το κίτρινο και το πράσινο. Η Τζαμάικα χωρίζεται σε 3 επαρχίες:  Την Κορνουάλλη, το Μίντλσεξ (μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό) και την Σούρεϊ. Η επαρχία τής Κορνουάλλης χωρίζεται σε 5 ενορίες: Τον Άγιο Ιάκωβο με πρωτεύουσα το Μοντέγκο Μπέυ που είναι και πρωτεύουσα ολόκληρης της Κορνουάλλης (στην παραλία του θα κάνετε το ομορφότερο κολύμπι τής ζωής σας), το Ανόβερο με πρωτεύουσα την Λούσεα , την Αγία Ελίζαμπεθ με πρωτεύουσα το Μπλακ Ρίβερ, το Τρελόνι με πρωτεύουσα το Φάλμουθ (αυτό το Τρελόνι πολύ μου αρέσει και λέω να το επισκεφθώ) και την Γουεστμόρλαντ με πρωτεύουσα την Σανά Λα Μαρ. Η επαρχία τού Μίντλσεξ χωρίζεται επίσης σε 5 ενορίες: Το Κλάρεντον με πρωτεύουσα το Μέι Πεν, το Μάντσεστερ με πρωτεύουσα το Μαντεβίλ, την Αγία Μαρία με πρωτεύουσα το Πορτ Μαρία, την Αγία Αικατερίνη με πρωτεύουσα το Σπάνις Τάουν και την Αγία Άννα με πρωτεύουσα το Σάιντ Αν'σ Μπέυ (πολλές αγίες έχουν μαζευτεί εδώ, το προσέξατε κι εσείς ε;). Και τέλος, η επαρχία Σούρεϊ χωρίζεται σε 4 ενορίες: Το Κίνγκστον που έχει την ομώνυμη πόλη για πρωτεύουσα η οποία είναι και η πρωτεύουσα της χώρας καθώς και το μεγαλύτερό της λιμάνι, το Πόρτλαντ με πρωτεύουσα το Πορτ Αντόνιο, τον Άγιο Ανδρέα με πρωτεύουσα το Χαφ Γουέι Τρι και τον Άγιο Θωμά με πρωτεύουσα το Μόραντ Μπέυ (επιτέλους και μερικοί άγιοι γιατί είχα αρχίσει να πιστεύω ότι αποτελεί γυναικείο προνόμιο η αγιοσύνη). Υπάρχουν επίσης πολλά χωριά και τη χώρα τη διαρρέουν 7 ποτάμια, κάποια εκ των οποίων εκβάλουν στη θάλασσα. Σε κάποιο σημείο μάλιστα σχηματίζουν και καταρράκτη, κάτω από τα νερά τού οποίου μπορείτε να κάνετε ένα υπέροχο παγωμένο μπάνιο. Λίγο πιο ψηλά βρίσκονται τα μοναδικά Γαλάζια Όρη. Οι συντεταγμένες τής Τζαμάικα στον χάρτη είναι 17°59′N 76°48′W. Αυτή την πληροφορία σας την δίνω για να σας χρησιμεύσει μελλοντικά, όταν θα ταξιδεύετε χωρίς εμένα, αφού θα έχετε πάρει το πειρατικό σας δίπλωμα J Σας προειδοποιώ ότι στο νησί κάνει τρομερή ζέστη για αυτό να ντυθείτε ελαφρά. Να προσέχετε επίσης γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο να σημειωθούν κάποιες αιφνίδιες μεταβολές τού καιρού, καθώς η Τζαμάικα βρίσκεται εντός τής ζώνης των τυφώνων Hurricane. Συχνά πέφτουν εδώ τροπικές καταιγίδες. Οι κάτοικοι του νησιού είναι τρελάρες με όλη τη σημασία τής λέξης. Έξω καρδιά άνθρωποι. Να τους συναναστραφείτε και θα περάσετε τέλεια, μόνο προσέχετε τα κεράσματα που θα σας δίνουν να καπνίσετε. Προτιμήστε καλύτερα τον καπνό σας, αν δεν θέλετε να είστε όλη μέρα με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά J. Επίσης το τζαμαϊκανό ρούμι είναι ένα από τα καλύτερα στον κόσμο, αν όχι το καλύτερο. Ξακουστός είναι και ο καφές τής χώρας και θα γίνουν οι σχετικές προμήθειες και απ' αυτόν. Θα σας ξετρελάνει ακόμα η ντόπια μουσική που θα την ακούτε ακόμα και στους δρόμους. Οι λάτρεις τού Μπομπ Μάρλεϊ μπορούν να επισκεφθούν το σχετικό μουσείο που βρίσκεται στο Κίνγκστον. Υπάρχουν άφθονα τροπικά φρούτα και κυρίως μπανάνες, ανανάδες, παπάγια, μάνγκος, γκουάβα και καρύδες. Οι τελευταίες είναι πολύ εύκολο να βρεθούν στο κεφάλι σας γι' αυτό αποφεύγετε να στέκεστε κάτω από τις φοινικιές. Είδα και κάτι μπρόκολα να παίζουν αλλά δεν τα συνιστώ. Τέτοια έχουμε και εις τας Μπραχάμας J Για περισσότερες πληροφορίες αποταθείτε στην ξεναγό μας. Σε λίγες ώρες, καθώς θα χαράζει το πρώτο φως τής αυγής, εμείς θα δένουμε στο λιμάνι τού Κίνγκστον. Καλή διαμονή.

Ο ύμνος των πειρατών

Καλό μήνα σε όλο το ασκέρι τού πειρατικού...

Καλά ταξίδια να έχουμε...

Καλές διακοπές σε όσους την κοπάνησαν ή την κοπανάνε...