Για ένα νησί στον ήλιο

Πόσο καιρό είμαστε αραγμένοι σε τούτο εδώ το νησί; Θυμάται κανείς; Κανείς ε; Εμ βέβαια, στον παράδεισο επί της γης σας έφερα, πώς να μη κάνετε τώρα τα παγώνια… "Πού να τρέχουμε βρε καπετάνιε μέσα στις θάλασσες και στην αρμύρα, καλά δεν είμαστε εδώ;"… Ωρέ ξεχάσατε ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και πού πηγαίνουμε; Φύγαμε αν δεν το καταλάβατε. Σηκωτούς σας έφερα μέχρι το καράβι. Σχεδόν αναίσθητοι οι περισσότεροι από το πιόμα. Κοντέψατε να ξεχάσετε πώς είναι το καράβι και ποιες είναι οι συνθήκες πάνω σ' αυτό… Γι' αυτό κι εγώ σας ετοίμασα βιντεάκι, μπας και θυμηθείτε πώς είναι ένα πειρατικό και τι κάνουμε συνήθως πάνω σ' αυτό… Έχουμε βγει ήδη στα ανοιχτά… Ρίξτε όλοι νερό στο πρόσωπό σας και δείτε πού βρισκόμαστε και τι κάνουμε… Με ποια στοιχεία παλεύουμε… Το τεμπελίκι έλαβε τέλος…

 

Η πειρατίνα Λεβίνα μας δίνει μια καλύτερη εκδοχή για τα καθήκοντα των πειρατών και για τους λόγους που απαιτούν να ρίξετε μπόλικο νερο στο πρόσωπό σας αν δεν θέλετε να γκρεμοτσακιστείτε από κανένα κατάρτι και να σας φάνε τα σκυλόψαρα :-)

Νανούρισμα

Εγώ που γεννήθηκα σ' αυτή την άρρωστη πόλη, μπορείς να μου πεις από πού ψώνισα αυτά τα ανεξίτηλα σημάδια των ονείρων; Τόσο απίστευτα μπλε μα και τόσο φεγγαρένια σημάδια; Μάλλον φταίνε οι νεράιδες που αποφάσισαν κάποτε να σημαδέψουν όσους κατά τύχη βρέθηκαν στο δρόμο τους…

S.O.

Πειρατικό rock

Επιτέλους! Εισακουστήκαμε! Με ένα τραγούδι εντελώς πειρατικό rock, θα εκπροσωπηθούν για πρώτη φορά οι πειρατές στην Eurovision! Το τραγούδι τους "Alcohol is free" που θα ερμηνεύσουν οι Koza Mostra και ο Αγάθωνας Ιακωβίδης, προκρίθηκε για να εκπροσωπήσει τους Έλληνες πειρατές στον 58^ο Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision που θα διεξαχθεί στη Σουηδία. Η 1^η θέση θεωρείται από τώρα εξασφαλισμένη J Όλοι η Ευρώπη σε λίγους μήνες θα χορεύει σε ρυθμούς πειρατικούς. Αλλά κι εδώ έχει να πέσει τρελός χορός πάνω στο κατάστρωμα ωρέ πειρατόνια!

Οδοιπόρος

Πάντα πίστευα ότι ο αποχρωματισμός είναι της ίδιας αξίας με τον χρωματισμό, αν και συνήθως δεν συνοδεύονται από την ίδια διάθεση…

S.O.

Σε χρώμα ιβουάρ

Για κάθε χαμένη λέξη μας κάποιος φέρει την ευθύνη. Και, ίσως, κάποιος να δικαιούται να διεκδικήσει κάθε κερδισμένη…

S.O.

Ο χορός των αστεριών

Κοίταξες γύρω σου με βλέμμα που έλαμπε από χαρά. Έπειτα χτύπησες τα χέρια σου ενθουσιασμένη και μου είπες: "Αυτός είναι ο τόπος μας, έλα να τον κατοικήσουμε". Χαμογέλασα… Πώς να σου πω τώρα πως πάει καιρός που ήδη τον κατοικούμε…

S.O.

Σαν πυρετός

Μια-δυο στο σφυγμό. Πότε πίθηκος, πότε άνθρωπος. Πότε ληστής και πότε γητευτής. Μια-δυο στο ρυθμό. Γκρεμίζω τους στύλους, ορθώνω τους μύθους.
Μια-δυο στον πηλό. Αίγαγρος στην κορυφογραμμή και θεριστής στον κάμπο. Σιχάθηκα αυτή τη λάσπη της γενιάς μου, ορμάω στα χαλάσματα να γκρεμίσω ό,τι απομένει όρθιο. Τα υλικά ήταν σκάρτα. Θέλω να τα ξαναχτίσω όλα από την αρχή.
Μια-δυο στον αφρό. Ό,τι χάνουμε δεν ξαναβρίσκεται, ό,τι βρίσκουμε δεν περισσεύει.
Γυρίζω, ελπίζω, νανουρίζω, μακαρίζω, ανθίζω. Δρυοκολάπτης χτυπάει την πόρτα της βελανιδιάς μου. Τοκ-τοκ. Μια-δυο.
Μια-δυο στο χορό. Ζεϊμπέκικος ρυθμός ακατάλυτος. Σηκώνομαι, χτυπώ, τις μύτες ακουμπώ, πάλι ψηλά, κάτω στο λεπτό. Μια-δυο. Σε ζητώ.
Αφουγκράζομαι. Μια; Δυο; Ούτε ξέρω. Μα, δεν το συζητώ, χάνω το σκοπό.
Αφήνω το μονοπάτι με τις κουκουναριές και στρέφομαι κατά τους λόφους. Ανοίγω το βήμα, τραγουδώ. Έρωτας, σπονδή, θάνατος.
Στον ουρανό μια βυσσινιά χαραμάδα σβήνει επιδέξια προς το μωβ της. Ακολουθεί ανάμνηση. Μη την κοιτάς, ξαγρυπνάει.
Μια-δυο στον πηγαιμό. Ό,τι αξίζει θα ανθίσει, ό,τι γέρασε θα βασιλέψει.
Στο βουνό! Γρήγορα στο βουνό! Μια δρασκελιά για τον ουρανό. Να, πιάνω το γαλανό, είναι γυμνό σαν μωρό που περνάει το σπήλαιο προς τον έξω κόσμο.
Μια-δυο. Σε φιλώ. Πότε πίθηκος, πότε άνθρωπος. Κι αν ξέμεινα να φυλώ Θερμοπύλες, στην Ιεριχώ σαλπίζουν τον ερχομό. Άρατε πύλας!

S.O.

Γιορτή στο σεληνόφως

Κάτω από το φως του φεγγαριού θα γιορτάσουμε απόψε. Σε ένα μέρος μαγευτικό. Στην παραλία του Φόγκο, ακριβώς κάτω από το ηφαίστειο. Ο αγαπημένος φίλος που θα μας συντροφέψει με τις μουσικές του ήρθε από την Αμερική με μοναδική του αποσκευή την κιθάρα του. Roni Benise. Είναι μια υπέροχη βραδιά η αποψινή. Το φεγγάρι από εκεί ψηλά μας χαμογελάει και μας κλείνει πονηρά το μάτι. Ας ξαπλώσουμε γύρω από τη φωτιά που καίει στην αμμουδιά και ας αφεθούμε στις νότες της κιθάρας και στο γλυκό μουρμουρητό της θάλασσας. Στον πρόχειρο μπουφέ που υπάρχει πιο πίσω θα βρείτε ό,τι ποτό τραβάει η όρεξή σας καθώς και παγάκια και ποτήρια. Όποιος πεινάει ας πάρει το τόξο τους και ας πάει για κυνήγι. Φωτιά έχουμε αναμμένη. Σιγά να μη σας είχα και φαγητό με τέτοια κρίση. Τρεις μήνες έχουμε να κάνουμε ρεσάλτο. Καλή μας διασκέδαση…
 

Περνάμε καλά; Ας το ελπίσουμε…

Δεν ξέρω γιατί αλλά η αποψινή βραδιά κάτι μου κάνει… Λίγο το φεγγάρι, λίγο η θάλασσα, λίγο η κιθάρα…Θυμάμαι και τα λόγια ενός αγαπημένου επισκέπτη που δεν τα κατάφερε να γίνει ταξιδευτής αλλά εμάς κατάφερε να μας ταξιδέψει αρκετές φορές…

"Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία, αλλά δε μπορώ να κάνω το ταξίδι σας.
Είμαι επισκέπτης.
Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά.
Κι έπειτα, δε μου ανήκει.
Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει ''δικό μου είναι".
Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου, είχα πει κάποτε με υπεροψία.
Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε.
Ότι δεν έχω, καν, όνομα.
Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο.
Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάζω. Ξεχάστε με στη θάλασσα.
Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία"

Θόδωρος Αγγελόπουλος
 

Θεάματα αλλά χωρίς άρτο...

Μα τι στο καλό συμβαίνει σήμερα; Από το πρωί "παλεύω" με τον Καζαντζάκη…

"Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα!"
 

Έλα να ανεβαίνουμε… Για κουνηθείτε να μη σκουριάσετε με τόσα ξύδια που ρίχνετε μέσα σας…
 

Τηλεμεταφορά… Για λίγο… Σε άλλη γη, σε άλλα μέρη… Κι εκεί ακούνε μουσική… Κι εκεί χορεύουν… Κι εκεί ερωτεύονται… Όπως παντού…
 

Άλλη μια τηλεμεταφορά και τελειώνουμε με δαύτες… Έτσι, για να γαληνέψουν λιγάκι της ψυχής μας τα ανήμερα… Και φυσικά, δεν μπορώ, με σπρώχνει το δαιμόνιο μέσα μου… Μου βγάζει μαζί με τα εσώψυχα και μια γουλιά από το νάμα του μεγάλου μας ασυμβίβαστου…

"Είπα στη μυγδαλιά: "Αδερφή, μίλησέ μου για το Θεό". Κι η μυγδαλιά άνθισε"
 

Mi amor…

"Ό,τι έγραψα ή έπραξα γράφτηκε και πράχτηκε απάνω στο νερό και χάθηκε"

Νίκος Καζαντζάκης
 

Η μέρα άλλαξε. Η χτεσινή γέρασε και έσβησε απότομα. Η καινούρια κλαψουρίζει παραπονιάρικα ψάχνοντας τη ρώγα του κόσμου για να βυζάξει. Ελπίζω ο Roni να σας έκανε καλή συντροφιά. Από την ίδια συνομοταξία πειρατών είναι κι αυτός και μας ξενάγησε σε ένα μουσικό ταξίδι ανά τον κόσμο… Θα μας αφήσει με μια υπερπαραγωγή που μιλάει για κάποιες νύχτες της φωτιάς. Σαν την αποψινή... Αύριο ξεκινάω για ένα ταξίδι στα γύρω βουνά. Θέλω να κοιτάξω το ηφαίστειο κατευθείαν μέσα στην καρδιά του. Θα τα ξαναπούμε σύντομα…

Καλημέρα και καλή σας εβδομάδα…