Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Ρεσάλτο



Και τώρα που ξεμπερδέψαμε με τα γαλάζια φεγγάρια και τις χρυσαφένιες θάλασσες ας κοιτάξουμε και λίγο τη δουλειά μας. Αρκετά το ρίξαμε στο σορολόπ ρεμβάζοντας και πίνοντας στο κατάστρωμα. Το διάλειμμα με τις ρομαντικές εκλάμψεις και τις φεγγαρότσαρκες τελείωσε. Τα κεφάλια μέσα. Πρέπει να βρούμε κανένα εμπορικό να κάνουμε ρεσάλτο γιατί ξεμένουμε από προμήθειες. Αλλά με τον δικό μας τρόπο. Έτσι όπως ξέρουμε μόνο εμείς. Όχι σαν τον γλυκανάλατο από πάνω J

12 σχόλια:

  1. Σε διάλειμμα ήμασταν; Εγώ νόμιζα οτι ο τρόπος μας είναι ακριβώς αυτός, οι ρομαντικές φεγγαρότσαρκες ρεμβάζοντας και πίνοντας στο κατάστρωμα...
    Καλά- καλά, μη με αγριοκοιτάς μ'αυτό τό όμορφό σου μάτι.
    Ρεσάλτο λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για να μπορούμε να πίνουμε και να κάνουμε φεγγαρότσαρκες πρέπει κάπου-κάπου να ρίχνουμε και κανένα ρεσάλτο. Αλλιώς θ' αρχίσουμε να κοιτάζουμε ο ένας τον άλλο σαν... κλαμπ σάντουιτς :-)
      Ακριβώς με το ένα μου μάτι σε κοιτάζω άγρια. Το άλλο είναι καλυμμένο :-)

      Διαγραφή
    2. Γι'αυτό και είσαι καπετάνιος. Άμα ήμουν εγώ θα κάναμε... κλάμπινγκ. :D
      Και ξες σ'αυτές τις περιπτώσεις ένας μένει όρθιος. Μπρρρ...

      Διαγραφή
    3. Κι αυτός δεν θα είσαι εσύ να υποθέσω :-ppppp

      Διαγραφή
    4. Εγώ θα ήμουν προτελευταία. Απεχθάνομαι τη δόξα. χιχιιχ

      Διαγραφή
    5. Τη δόξα πολλοί εμίσησαν, το ρούμι όμως κανείς!

      Διαγραφή
  2. μου μύρισε ρούμι;
    άνοιξε τ' αμπάρια καπετάνιε
    να ξεσκονίσουμε τις στολες
    κι οι μούτσοι να ξεσκουριάσουνε τα σπαθια
    στο ακρόπρωρο η γοργόνα δίψασε πάλι...

    καλο ρεσάλτο!

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τον συγκυβερνήτη...

      Διψασμένος κι εσύ βλέπω... Κάτσε να γεμίσω τα ποτήρια... Ευτυχώς έχουμε μερικά αποθέματα σε ρούμι μέσα στα αμπάρια... Αλλά έτσι όπως το ρουφάει το πλήρωμα και με θάλασσα να τα γέμιζα τα βαρέλια πάλι δεν θα μας έφτανε...
      Γι' αυτό επιβάλλεται το ρεσάλτο και πρέπει να βιαστούμε...

      Διαγραφή
  3. Εγώ πάντα έτοιμη είμαι αλλά με βλέπω να πολεμώ μόνη στο τέλος.:-/
    Ηθελα και να΄ξερα μωρέ πώς γίνεται μια χούφτα πιωμένοι πειρατές να κάνουν ρεσάλτο της προκοπής; Βλέπουνε πού χτυπούνε ή χτυπιούνται μεταξύ τους; :-PPPP

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως γίνεται πάντα οι λιγότεροι να είναι πιο αποφασιστικοί από τους πολλούς. Ίσως επειδή δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Ίσως επειδή το πιστεύουν περισσότερο.

      Η αυτοπεποίθηση είναι που κάνει τη διαφορά και ο τρόπος που μάχεσαι. Όπως πρέπει να ζεις κάθε μέρα σα να είναι η τελευταία τής ζωής σου, έτσι και πρέπει να μάχεσαι χωρίς να σκέφτεσαι ότι υπάρχει περίπτωση να ηττηθείς. Η ήττα για τους πειρατές είναι απαγορευμένη λέξη (όπως και μερικές ακόμα) :-)

      Μήπως όλα τα μεγάλα θαύματα στην ιστορία τής ανθρωπότητας, μια χούφτα άνθρωποι δεν τα έκαναν;

      Όσο για το ποτό, στις σωστές ποσότητες τονώνει το ηθικό και προσθέτει την απαραίτητη τρέλα που χρειάζεται για να μπορείς να αψηφάς τα όπλα τού εχθρού στην κάθε μάχη.

      Έσο έτοιμη εσύ και έχε μου εμπιστοσύνη. Αύριο, μετά το ρεσάλτο, που θα στοιβάζουμε τη λεία μας στα αμπάρια, θα έχεις απαντήσει μόνη σου στις απορίες σου :-)

      Πάντως και μόνο που είσαι διατεθειμένη να πολεμήσεις, έστω και μόνη σου, δείχνει από τι σπάνια πειρατική πάστα είσαι φτιαγμένη...

      Διαγραφή
  4. Αχ! ωραίο ήταν το διάλειμμα!
    Πίσω στη δουλειά λοιπόν!!
    Εδώ ίσως είναι η μόνη δουλειά που χαίρομαι!
    Σε φιλώ πειρατή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου αρέσει να δουλεύουν όλοι και να είναι χαρούμενοι! Φιλάκια πειρατίνα μου...

      Διαγραφή

Αν ανήκεις στο πλήρωμα πες ό,τι θέλεις και γρήγορα στο κατάστρωμα.
Αν είσαι επιβάτης χαλάρωσε και απόλαυσε το ταξίδι.
Αν είσαι ναυαγός στη μέση τού πελάγου κράτα γερά και πιάσε το σκοινί.
Αν είσαι πειρατής και σκέφτηκες να μας κουρσέψεις κάνε στροφή και άλλαξε πορεία πριν το μετανιώσω...