Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Ταξίδευε...

 

Ν' ανέβω στην ταράτσα και να κάνω
το κοντάρι της κεντρικής κεραίας ιστό
κι ύστερα ν' απλώσω ένα τεράστιο πανί
να γίνει η πολυκατοικία καράβι, να σαλπάρει...
Χαρτογραφήθηκε από στις
Ημερολόγιο καταστρώματος

12 σχόλια:

  1. Έξαφνες χαρές21 Ιουνίου 2013 στις 12:48 π.μ.

    έχει τόσο ιώδιο και αλάτι στον ουρανό απόψε Ασάλευτε. Πάμε να φύγουμε. ζούμε σ΄ένα μεγάλο αμπάρι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. agriomeli21 Ιουνίου 2013 στις 1:59 π.μ.

    Ακου να σου πω...
    οχι για λιγο γιναμε θνητοι
    και θελεις αμεσως να την κανεις.
    Οοοοριστε μας!!!
    Ειναι η δικη μας σειρα τωρα να μιλησουμε με τους γλαρους.
    Α..και που'σαι...
    πληρωσε και τα κοινοχρηστα...ναι?

    Μακια...σε αγαπαμε!

    :) :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Unknown21 Ιουνίου 2013 στις 11:53 π.μ.

      Αγριομελάκι μου, ό,τι μάθεις από τους γλάρους, μη ξεχάσεις να το γράψεις στο ημερολόγιο καταστρώματος... Μη το κρατήσεις μυστικό... Ναι;

      Εγώ στο μεταξύ θα ετοιμάσω υδραυλικό εκτοξευτήρα στην πολυκατοικία για να αντικαταστήσω το ασανσέρ... Ανάλογα με τον όροφο που θα πατάει κανείς θα τον πηγαίνει στο αντίστοιχο αστέρι... 1ο όροφο διαλέγει; Στο φεγγάρι θα βρεθεί... 2ο; Έπιασε Αφροδίτη... Το ρετιρέ θα οδηγεί κατευθείαν στον Κρόνο...

      Τα κοινόχηστα τα πλήρωσα... Έχω και την απόδειξη :-)

      Κι εγώ σας αγαπάω...

      Πολλά φιλιά...

      Διαγραφή
  3. flash21 Ιουνίου 2013 στις 2:18 π.μ.

    Τί όμορφη εικόνα φώλιασες στην καρδιά σου πειρατούλη μου...
    ποιος άλλος ξέρει να σκαρώσει τέτοια ζηλευτά ταξίδια;
    έτσι από το τίποτα και στο πιτς φιτύλι!
    Κανείς άλλος στο λέω εγώ... Κανένας.-

    εντάξει εκτός ίσως από τον ίδιο τον Κανένα...
    κάτι χιλιάδες χρόνια πιο πριν χιχιχι

    Από σήμερα κι επί της Ουσίας
    Καλοκαιράκι...
    κι εγώ έχω ξετρελαθεί με το τραγουδάκι :)

    http://www.youtube.com/watch?v=CZ0vpI9VWoo

    Μια αγκαλιά σου στέλνω τόσο μεγάλη όσο το φουσκωμένο πανάκι
    της πεθυμιάς... κι αναρίθμητα θαλασσοπούλια να το πλαισιώνουν
    τα ταξιδιάρικα φιλιά... ίσα στο ρόδινο ξημέρωμα της καρδιάς μας...

    http://www.youtube.com/watch?v=Sq_m-jWtfX0

    Ένα υπέροχο Καλοκαίρι χρωματιστό κι ονειρευτό...

    Καλό ξημέρωμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Unknown21 Ιουνίου 2013 στις 12:00 μ.μ.

      Χαίρομαι φλασένιο μου που μπορούν για μερικούς να μετατραπούν σε ταξίδια οι ασυναρτησίες μου :-)

      Ποιος άλλος μπορεί να σκαρώσει ταξίδια; Μα όλοι οι ταξιδευτές σαν εσάς εδώ μέσα και μάλιστα με μεγάλη ευκολία...

      Να, δες το καλοκαιράκι που μας έφερες και τα όμορφα και αισιόδοξα αυτά τραγούδια...

      Μια μεγάλη αγκαλιά κι από μένα... Και πολλά φιλιά...

      Διαγραφή
  4. AnD21 Ιουνίου 2013 στις 11:03 π.μ.

    Σήμερα είναι η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου.
    Να την περάσουμε τραγουδώντας και χορεύοντας και μετά ν'ανέβουμε πάνω στο ταρατσοκατάστρωμα να δούμε το φεγγάρι. Την Κυριακή δε θα χρειαζόμαστε ούτε ένα κερί για να βλέπουμε πότε γεμίζουν τα ποτήρια μας. Η πανσέληνος θα φωτίζει τα πάντα. Τα κοάλα θα μείνουν στο σκοτάδι. ;)
    Όμως αυτό το μονοπάτι που θα μας δείξει ν'ακολουθήσουμε. Ποτέ δεν με βρήκε σε καράβι η πανσέληνος κι είχα πάντα την περιέργεια να δω που βγάζει.

    Siempre espinado!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Unknown21 Ιουνίου 2013 στις 12:05 μ.μ.

      Τι όμορφα να σε βρίσκει η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου χαμένο στα βάθη κάποιου ωκεανού, τραγουδώντας και χορεύοντας πάνω στο κατάστρωμα μια πειρατικής κορβέτας... Κι από πάνω να σου χαμογελάει το φεγγάρι καθώς γεμίζει το ποτήρι του... Την Κυριακή θα είναι ήδη μεθυσμένο όπως όλοι μας...

      Ήρθε η στιγμή να σε βρει σε καράβι η πανσέληνος πειρατόνι μου... Λίγες μέρες υπομονή και θα ικανοποιήσεις την περιέργειά σου...

      Φιλί φεγγαρόλουστο...

      Διαγραφή
  5. Levina21 Ιουνίου 2013 στις 11:54 π.μ.

    Eγώ μάτια μου δεν έχω καμία αντίρρηση !
    Ταράτσα δεν έχω οπότε και στα κεραμίδια να ανέβω
    και το πανί το τρίμετρο (εμ τι νόμισες πως δεν θα είχα;
    περίσσεψε από κουρτίνες!) να το απλώσω για να
    γίνει το κουκλόσπιτο καράβι μέσα στο χωριό ...και
    πάνω στο βουνό μη σου πω μοναδικό σημείο αναφοράς
    το λευκό πανί !!
    Μετά όμως που θα με μαζέψουνε ως Σαλεμένο Παράδοξο
    θα έρθεις Καπετάνιε να με σώσεις;
    Το πολύ πολύ να μας βάλουν στο ίδιο κελί !!!

    :-)

    Ένα Κλίκ σου στέλνω μαζί με τα φιλιά μου για Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Unknown21 Ιουνίου 2013 στις 12:12 μ.μ.

      Να λοιπόν, που μπορεί να υπάρξει ένα καράβι στο βουνό, σε πείσμα όσων υποστηρίζουν ότι δεν γίνεται :-)

      Το μετά ποτέ να μη το σκέφτεσαι πειρατίνα μου... Δεν υπάρχει μετά... Μόνο τώρα...

      Κι αν μας μαζέψουν σαν σαλεμένους υπάρχει φόβος να μας πέσει η υπόληψή μας; Εμείς μόνο στον άνεμο και στο κύμα δίνουμε λογαριασμό... Ποτέ στους ανθρώπους... Κριτές μας είναι οι γλάροι που πετάνε από πάνω μας και τα κήτη που σουλατσάρουν κάτω από το σκαρί μας...

      Όπου και να μας βάλουν όμως, μη φοβάσαι... Δεν πρόκειται να μείνουμε εκεί για πολύ... Θα σε πάρω από το κελί μας και θα πετάξουμε από το παράθυρο...

      Αυτό το κλικ το χρειαζόμουν πραγματικά... Το ακουμπάω προσωρινά πάνω στο γραφείο μου και θα επιστρέψω να το πάρω σε δέκα μέρες... Μη τολμήσει και το αγγίξει κανείς. Θα πέσει ποινή :-)

      Σε φιλώ...

      Διαγραφή
  6. ποιώ - ελένη 23 Ιουνίου 2013 στις 1:31 μ.μ.

    Με όποιο μέσο
    εμείς θα σαλπάρουμε
    Η άγκυρα ανενεργής
    στο πιο ψηλό παράθυρο

    Μου άρεσε πολύ

    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Unknown1 Ιουλίου 2013 στις 8:23 μ.μ.

      Ανοιχτές θάλασσες μπροστά μας για της ζωής μας το ταξίδι Ελένη μου...

      Εμείς με το βλέμμα στραμμένο πάντα στον ορίζοντα...

      Τα φιλιά μου...

      Διαγραφή

Αν ανήκεις στο πλήρωμα πες ό,τι θέλεις και γρήγορα στο κατάστρωμα.
Αν είσαι επιβάτης χαλάρωσε και απόλαυσε το ταξίδι.
Αν είσαι ναυαγός στη μέση τού πελάγου κράτα γερά και πιάσε το σκοινί.
Αν είσαι πειρατής και σκέφτηκες να μας κουρσέψεις κάνε στροφή και άλλαξε πορεία πριν το μετανιώσω...

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)