"Λένε πως ήταν ένας καπετάνιος
που δεν πνίγηκε ποτέ
παρότι πολλές φορές βρέθηκε
να παλεύει με τα κύματα
καταμεσής ωκεανών
και ποτέ μα ποτέ δεν πνίγηκε
όχι γιατί ήταν από πατρίδα
ή είχε Ιθάκη ή έψαχνε
τίποτα τέτοιο.
Και ήταν καπετάνιος
χωρίς καμιά Πηνελόπη
και τους μνηστήρες
και αυτούς αγνοούσε.
Δεν ζήλευε. Ούτε είχε.
Ήταν καπετάνιος.
Στα κύματα κέρδιζε
όπως οι παίκτες τα χαρτιά.
Ταξίδευε κόντρα
για να ταξιδεύει λαθραία
Ελεύθερος λαθραίος
όμορφος χωρίς καν
να ξέρει καμιά Καλυψώ
ή Ναυσικά ή όποια άλλα ονόματα έφερνε
η θάλασσα.
Η θάλασσα.
Η θάλασσα.
Αυτή γέννησε τον καπετάνιο.
Όχι τίποτα αφροί και Αφροδίτες
και έρωτα παραμύθι.
Αλάτι.
Αλήθεια,
ποια είναι η αλήθεια για τον καπετάνιο;
Πως βρέθηκε από ναυάγιο.
Βρέφος.
Από έρωτα παράνομο
καμαρότου με κοπέλα
ταξιδιώτισσας ή καμαριέρας.
Δεν έχει σημασία
Ούτε καν αν ο πατέρας του
ήταν καπετάνιος καν.
Η θάλασσα. Αλάτι. Λήθη. Αλήθεια,
αρχίζουν τα κύματα με τον άνεμο τον κόσμο ξανά και
ούτε που κανείς το πήρε χαμπάρι.
Ο καπετάνιος πάντα το έπαιρνε χαμπάρι.
Χαμπάρ λέγαν το καράβι.
(και – Θάλασσα
βύζαξες βρέφος αλάτι
έκανες βρέφος αθάνατο
έκανες καπετάνιο.
Και όχι κανέναν θρύλο
και τίποτα τέτοια.
Έναν καπετάνιο
Στο μυαλό κάθε καπετάνιου
Την ώρα που οδηγάει
και ξέρει πως παντού
κάτι άλλο, οτιδήποτε
υπάρχει).
Αλλά εκεί εκείνος
Εκεί είναι παντού
και εκείνος
κανένας"
Θωμάς Κιάος
ΠΑΝΕμορφο Πειρατή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήπρώτη φορά το άκουσα...
Κανένας είναι το όνομα του Έρωτα που γέννησε τ'αστέρια
που γέννησε τη θάλασσα και τα βουνά
το όνομα του έρωτα που γέννησε τον ίδιο τον έρωτα...
πόσο θα 'θελα να μ' έλεγαν Κανένα και μένα...
σκορπίζεσαι τόσο οδυνηρά σαν βρίσκεσαι παντού και έχεις όνομα
μα είναι θεϊκή ευδαιμονία σαν βρίσκεσαι παντού όντας
απλά κανένας...
Καλό ξημέρωμα
και καλό μήνα ψυχή μου!
Πανέμορφο είναι μόνο το σχόλιό σου!
ΔιαγραφήΜια ζωγραφιά σκέτη!
Αυγουστιάτικο φιλί...
Τώρα εμένα γιατί κάτι δεν μου αρέσει στο συγκεκριμένο τραγούδι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν προάγγελος ναυαγίου μου κάνει. Μα το δικό μας πειρατικό δεν ναυγεί ποτέ. Έτσι δεν είναι πειρατή μου; Μιλάει για το τέλος των πειρατών. Αλλά οι πειρατές δεν έχουν τέλος όπως δεν έχουν και αρχή. Ε, πειρατή; Πες κάτι.
Μπα! Δεν παθαίνουμε τίποτα εμείς πειρατίνα μου... Είναι αβύθιστο το σκαρί μας... (καλά, όλοι οι καπετάνιοι το ίδιο πιστεύουν για τα... σαπάκια τους... χε, χε, χε...)
ΔιαγραφήΟι πειρατές δεν έχουν ούτε αρχή ούτε τέλος... Συνεπώς... Όλα καλά :-)
Έλα βρε, μη τα βάζεις με το τραγουδάκι... Είναι τόσο όμορφο...
Ε, είπα, δεν είπα; Κι άλλα να πω;
Πάρε και ένα φιλί...
Σε αντιπροσωπευει,oblivion...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν εξαιρέσουμε ότι εκείνος είναι όμορφος, έξυπνος, γενναίος, αθάνατος και κάτι ψιλά ακόμα, δεν υπάρχει τίποτα πιο αντιπροσωπευτικό για μένα... χι, χι, χι...
ΔιαγραφήΑλλά για τη γενναιοδωρία σου δικαιούσαι σκαστό φιλί...
Αυγουστοαγριολουλουδοστογλυκοαγριομελο
Καπετάνιε, μετά από τέτοιο ύμνο τι να ψάχνουμε αλλού; Φυσάει αλάτι ακόμα και μέσα στην κουκέτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι από του 'κανένα' το τιμόνι, ένα κομματάκι ξύλο ανεξίτηλο έχουμε περάσει σ' αλυσίδα στο λαιμό όλοι μας..
Σε φιλώ και αγναντεύω τα ατελείωτα άγνωστα μονοπάτια της.
Σου χαρίζω ένα σπάνιο (σαν και σένα) όστρακο τριών εκατομμυρίων ετών που το έχω ανασύρει από τον βυθό της τάφρου των Μαριανών, σε μια μοναχική κατάδυση που είχα κάνει χρησιμοποιώντας τα βράγχια μου...
ΔιαγραφήΚαι ένα σπανιο ανεξίτηλο φιλί...
"Ένθα ούτε μίμνειν άνεμος ούτ’ εκπλείν εά" "Φιλοκτήτης" Αισχύλος
ΑπάντησηΔιαγραφή