Γιορτή στο σεληνόφως

Κάτω από το φως του φεγγαριού θα γιορτάσουμε απόψε. Σε ένα μέρος μαγευτικό. Στην παραλία του Φόγκο, ακριβώς κάτω από το ηφαίστειο. Ο αγαπημένος φίλος που θα μας συντροφέψει με τις μουσικές του ήρθε από την Αμερική με μοναδική του αποσκευή την κιθάρα του. Roni Benise. Είναι μια υπέροχη βραδιά η αποψινή. Το φεγγάρι από εκεί ψηλά μας χαμογελάει και μας κλείνει πονηρά το μάτι. Ας ξαπλώσουμε γύρω από τη φωτιά που καίει στην αμμουδιά και ας αφεθούμε στις νότες της κιθάρας και στο γλυκό μουρμουρητό της θάλασσας. Στον πρόχειρο μπουφέ που υπάρχει πιο πίσω θα βρείτε ό,τι ποτό τραβάει η όρεξή σας καθώς και παγάκια και ποτήρια. Όποιος πεινάει ας πάρει το τόξο τους και ας πάει για κυνήγι. Φωτιά έχουμε αναμμένη. Σιγά να μη σας είχα και φαγητό με τέτοια κρίση. Τρεις μήνες έχουμε να κάνουμε ρεσάλτο. Καλή μας διασκέδαση…
 

Περνάμε καλά; Ας το ελπίσουμε…

Δεν ξέρω γιατί αλλά η αποψινή βραδιά κάτι μου κάνει… Λίγο το φεγγάρι, λίγο η θάλασσα, λίγο η κιθάρα…Θυμάμαι και τα λόγια ενός αγαπημένου επισκέπτη που δεν τα κατάφερε να γίνει ταξιδευτής αλλά εμάς κατάφερε να μας ταξιδέψει αρκετές φορές…

"Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία, αλλά δε μπορώ να κάνω το ταξίδι σας.
Είμαι επισκέπτης.
Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά.
Κι έπειτα, δε μου ανήκει.
Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει ''δικό μου είναι".
Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου, είχα πει κάποτε με υπεροψία.
Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε.
Ότι δεν έχω, καν, όνομα.
Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο.
Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάζω. Ξεχάστε με στη θάλασσα.
Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία"

Θόδωρος Αγγελόπουλος
 

Θεάματα αλλά χωρίς άρτο...

Μα τι στο καλό συμβαίνει σήμερα; Από το πρωί "παλεύω" με τον Καζαντζάκη…

"Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα!"
 

Έλα να ανεβαίνουμε… Για κουνηθείτε να μη σκουριάσετε με τόσα ξύδια που ρίχνετε μέσα σας…
 

Τηλεμεταφορά… Για λίγο… Σε άλλη γη, σε άλλα μέρη… Κι εκεί ακούνε μουσική… Κι εκεί χορεύουν… Κι εκεί ερωτεύονται… Όπως παντού…
 

Άλλη μια τηλεμεταφορά και τελειώνουμε με δαύτες… Έτσι, για να γαληνέψουν λιγάκι της ψυχής μας τα ανήμερα… Και φυσικά, δεν μπορώ, με σπρώχνει το δαιμόνιο μέσα μου… Μου βγάζει μαζί με τα εσώψυχα και μια γουλιά από το νάμα του μεγάλου μας ασυμβίβαστου…

"Είπα στη μυγδαλιά: "Αδερφή, μίλησέ μου για το Θεό". Κι η μυγδαλιά άνθισε"
 

Mi amor…

"Ό,τι έγραψα ή έπραξα γράφτηκε και πράχτηκε απάνω στο νερό και χάθηκε"

Νίκος Καζαντζάκης
 

Η μέρα άλλαξε. Η χτεσινή γέρασε και έσβησε απότομα. Η καινούρια κλαψουρίζει παραπονιάρικα ψάχνοντας τη ρώγα του κόσμου για να βυζάξει. Ελπίζω ο Roni να σας έκανε καλή συντροφιά. Από την ίδια συνομοταξία πειρατών είναι κι αυτός και μας ξενάγησε σε ένα μουσικό ταξίδι ανά τον κόσμο… Θα μας αφήσει με μια υπερπαραγωγή που μιλάει για κάποιες νύχτες της φωτιάς. Σαν την αποψινή... Αύριο ξεκινάω για ένα ταξίδι στα γύρω βουνά. Θέλω να κοιτάξω το ηφαίστειο κατευθείαν μέσα στην καρδιά του. Θα τα ξαναπούμε σύντομα…

Καλημέρα και καλή σας εβδομάδα…