Την τρέλα μου μέσα

Δεύτερη μέρα στο πανηγύρι των τρελών… Παντού φατσούλες… Όμορφες φατσούλες… Συμπληρώσαμε πολλές μέρες στη θάλασσα αλλά την άλλη εβδομάδα έρχεται η αποζημίωση αφού θα πιάσουμε σε ένα μέρος μαγευτικό… Ιδανικό για καλοκαίρι… Ετοιμάστε μαγιό και αντηλιακά…
 

Άφησέ τον να μπει βρε κοπελιά… Να ησυχάσουμε κι εμείς… Άλλωστε στο λέει καθαρά… Όσοι αγαπάνε μάτια μου στο τέλος σε πονάνε...
 

Μ' ένα τάλιρο στην τσέπη κι έναν αδέσποτο σκοπό… Σαν γυφτάκι να γυρνάω μες στους δρόμους όλη μέρα…
 

"Κράτα την καρδιά σου από τους πειρατές"

Χάρις Αλεξίου

Η Χαρούλα, εκτός από το να τραγουδάει, γράφει και βιβλία. Και όποιος δεν την διάβασε, ας πρόσεχε…
 

Λένε και ψέματα τα τραγούδια. Τι νομίζατε… Καλές οι αλήθειες αλλά δύσκολα λέγονται…
 

"Εμφανιζότανε πάντα λίγο πριν από το Πάσχα, ο τυφλός ακορντεονίστας και τραγουδιστής. Διέσχιζε την οδό Δαφνομήλη τα απογεύματα κυρίως. Έμοιαζε να έρχεται από την Ομόνοια ή από τα προάστια. Τον συνόδευε πάντοτε μια γυναίκα που προηγείτο ένα-δυο βήματα μπροστά και τον οδηγούσε. Φορούσε κι εκείνη ρούχα τιποτένια σ' ένα χρώμα σταχτοπράσινο. Όπως κι εκείνος μια τριμμένη καμπαρτίνα μισάνοιχτη, ριγμένη, αφημένη πάνω του ελαφρά σαν να τον προστάτευε.

 

Η φωνή του στεντόρεια σπαρακτική, ακουγότανε αρκετή ώρα πριν να εμφανιστεί ο ίδιος. Έμοιαζε να μην είχε ακούσει ποτέ κανείς τόσο συγκινημένη φωνή, τόσο που σε έκανε να αισθάνεσαι αδιάκριτος που την ακούς. Έλεγε τραγούδια συνήθως λαϊκά, από την φύτρα τους μαύρα και μόνο η φωνή του έριχνε πάνω τους ένα αμυδρό φως που έβγαινε από το ιερό της ψυχής του. Πλησίαζαν οι δυο τους αργά-αργά λες κι ανέβαιναν στην υπόληψη του κόσμου. Με έναν λίγο ελαφρύ, λίγο βαρύ βηματισμό, περνούσαν και χάνονταν μυστηριωδώς όπως είχαν εμφανιστεί. Πίσω τους έμενε ο απόηχος της μουσικής και του τραγουδιού τους. Αόριστη ελπίδα.

 

Ρουμάνοι, Ελληνορουμάνοι βιολιστές. Ντουέτα Αλβανών, ορχήστρες μικρές τσιγγάνων, ακορντεονίστες, κιθαρίστες. Περιπλανώμενοι ξεσπάνε τις λύπες τους στους δρόμους των Αθηνών, πότε εδώ και πότε εκεί, στις πλατείες, στα καφενεία, στο Θησείο. Με τα βαλς, τα ταγκό, τα νοσταλγικά ρεφρέν, τις Ευρωπαϊκές, τις τσιγγάνικες μελωδίες, παιγμένα όλα με περιπάθεια Βαλκανική.

 

Σχεδόν σ' όλους, αν προσέξεις, σαν μια παράξενη πτυχή της ψυχής τους, σχηματίζεται στο πρόσωπό τους λίγο αυστηρά ένα χαμόγελο. Είναι η μουσική. Ίσως η μόνη που δεν τους άφησε. Γιατί κάποιος έσβησε. Κάποιον έχασαν. Τον πατέρα τους, την πόλη τους, το σπίτι τους, τον φίλο, τον κόσμο τους. Γι' αυτό στο πέρασμά τους, όπως στον ορφανό, στον μοναχό, τον έρημο άνθρωπο, απλώνονται πολλά χέρια να ασημώσουν τον πένθιμο τόνο, το άσχημο σημάδι της απώλειας. Για τον εαυτό τους φοβούνται. Κι αυτοί ευγενικοί, συγκινημένοι, υποκλινόμενοι με την αδιόρατη πλήξη όσων βαριούνται τις ατέλειωτες διασκεδάσεις των ευεργετών τους, παίζουν με ακόμη μεγαλύτερο πάθος τον σκοπό τους. Παίζουν και διασχίζουν, διαπερνούν το πλήθος, περνούν ανάμεσα στον πλέον ανήσυχο και φοβισμένο χορό του. Με εκείνο το γνώριμο τέμπο του μουσικού, τον λίγο ελαφρύ, λίγο βαρύ βηματισμό. Δεν ξέρεις αν είναι το τέλος ή η αρχή. Σαν την μουσική"

 

Νίκος Ξυδάκης
 

"Όλοι οι θάνατοι διαφέρουνε απ' έξω
κι εσύ ζητάς από το ρούχο να διαλέξω
μα στο κοφίνι δε χωρώ και σε παιδεύω
πόσο σου φταίω και μου φταις

το λένε κι οι στατιστικές
μα πάντα άστατα εγώ διανυκτερεύω"
 

Για αύριο Σάββατο προβλέπεται ηλιοφάνεια σε ολόκληρη τη χώρα…
Για την Κυριακή δεν μας λένε τίποτα οπότε μάλλον ίδια με το Σάββατο θα είναι τα πράγματα…
Τη Δευτέρα η θερμοκρασία θα κυμανθεί σε πολύ υψηλά επίπεδα…
Την Τρίτη ο υδράργυρος θα σημειώσει άνοδο…
Την Τετάρτη μία από τα ίδια…
Τα ίδια και την Πέμπτη…

Οπότε εσείς ξέρετε τώρα… Πάρτε κανένα μπουφανάκι και καμιά ομπρέλα μαζί σας αυτές τις μέρες καλού-κακού… Και να θυμάστε:

"Αν γελάσεις έχεις χάσει, λέει ο κανονισμός
κι αν τολμήσεις να χορέψεις σ' απειλεί ο αποκλεισμός"

Παρόλα αυτά:

"Απ' την άβυσσο της θλίψης
στα λιβάδια της χαράς
είναι ένα μικρό πορτάκι
που το πόμολο κρατάς"

Κάντε ό,τι σας φωτίσει ο θεός :-)
 

"Έτσι οι μέρες περνούν

τα χρόνια κυλάνε στους ίδιους ρυθμούς

όλα πια μεταφράζονται σε αριθμούς

μα κάπου κρύβεται η αγάπη και συ την ακούς"
 

Το πρώτο τους φιλί, λέει, είχε μια τρέλα… Σιγά… Εμάς τρέλα έχει και το τελευταίο… Άσε που γενικά η τρέλα τρέχει από τα μπατζάκια μας…
 

Είναι και ο μαζοχισμός μια κοινά αποδεκτή διαστροφή… Τι να κάνουμε τώρα…
 

Όταν οι άνθρωποι ανταλλάσσουν λόγια βαριά η αγάπη κουρνιάζει πίσω από τις κουρτίνες και δραπετεύει πάνω στην πρώτη πρωινή ηλιαχτίδα…
 

Όταν συναντηθούν δύο τρελοί περίμενε να προκύψει το θαύμα…
 

Αν ο Χριστός ξανακατέβαινε στη γη θα δίδασκε με νότες και οι απόστολοί του θα ήταν όλοι μουσικοί…
 

Τρυφερή προετοιμασία λήξης συναγερμού πάνω στο κατάστρωμα… Πλησιάζουμε στο φινάλε… Να ετοιμάζεται το συνεργείο καθαριότητας… Γέμισε ο τόπος ποτήρια και αποτσίγαρα… Τα βλέφαρα έχουν βαρύνει… Οι ωραίοι τρελοί φορτώνουν σιγά-σιγά την τρέλα στα μπαγάζια τους και ετοιμάζονται κι αυτοί να τραβήξουν για άλλα μέρη… Κι εμείς εδώ… Στη σκάντζα βάρδια που απαιτεί το ταξίδι… Όμορφη ήταν κι απόψε η βραδιά… Πάμε για άλλα πειρατόνια μου…
 

Το καράβι μας χορεύοντας πάνω στα κύματα αφήνει πίσω του τον Νότιο Ατλαντικό και κατευθύνεται προς τον Ινδικό Ωκεανό. Σε λίγες μέρες θα φτάσουμε στη Μαδαγασκάρη… Μέχρι τότε να έχετε ένα πανέμορφο Σαββατοκύριακο… Να χαμογελάτε σαν όλα γύρω σας να είναι ένα τεράστιο θαύμα, να τραγουδάτε σαν όλα γύρω σας να είναι γιορτή, να ζείτε το σήμερα σα να μην υπάρχει αύριο και πάνω απ' όλα να αγαπάτε και να δινόσαστε χωρίς να κρατάτε τίποτα για τον εαυτό σας…

Τα φιλιά μου…