Η νύχτα έριξε τα πέπλα της. Μια νύχτα χωρίς φεγγάρι που κάνει τ' άστρα να λαμπυρίζουν παιχνιδιάρικα, απλώνοντας ανάγλυφους σχηματισμούς στου ουρανού τον ολοσκότεινο θόλο. Στο δάσος έπεσε σιωπή. Όλα τα πλάσματά του, ζώα, νεράιδες, ξωτικά, παρέμειναν ασάλευτα αλλά έχοντας σε επιφυλακή κάθε μόριο του κορμιού τους. Ένα ελαφρό αεράκι σηκώθηκε, στην αρχή απαλό και σιγά-σιγά έπιασε να δυναμώνει λυγίζοντας των δέντρων τις κορφές και κάνοντας τις φυλλωσιές να θροΐζουν. Ένας θόρυβος άρχισε να ακούγεται, μάλλον από την πλαγιά, πότε σαν ποδοβολητό ή σαν καλπασμός και πότε σαν ξερά κλαδιά που τσακίζουν κάτω από το βάρος μιας αόρατης ύπαρξης που με την παρουσία της έρχεται να χαράξει στα δύο τη νυχτερινή σιγαλιά τού δάσους. Τα πλάσματά του τέντωσαν τ' αυτιά τους και άρχισαν να οσμίζονται τον αέρα. Να, εκεί, στο ξέφωτο. Μια σκιά πλησιάζει. Είναι ένας παράξενος άντρας με κέρατα στο κεφάλι και οπλές στα πόδια. Κρατάει στα χέρια του κάτι. Έναν αυλό! Όλα τα πλάσματα με απαλά βήματα μαζεύονται γύρω του. Εκείνος ρίχνει το βλέμμα του ένα γύρο. Τα κοιτάζει ένα προς ένα μέσα στα μάτια. Ανοίγει το στόμα του και προστάζει δυνατά: "Ας χορέψουμε"!
S.O.
Είσαι απίστευτος!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτί όμορφο κομμάτι.. για το γραπτό λέω
αδιαμφισβήτητα ;) γαλήνεψα και εκστασιάστηκα
-ταυτόχρονα! :)))
υ.γ. άλλαξες και την γραμματοσειρά σου ή εμένα μου φαίνεται στενότερη; πάντως αν το έκανες για τον λόγο που φαντάστηκα, έκανες πολύ καλά.. πέτυχε! :)
Καλημέρα!!!
Καλημέρα φλασάκι!
ΔιαγραφήΠώς τα καταφέρνεις και μου φτιάχνεις τη μέρα. Είναι μεγάλο προσόν αυτό. Χαίρομαι που σου άρεσε ο Πάνας μου.
Αν προσέξεις τον Ίαν Άντερσον στο βίντεο μπορεί και να σου θυμίσει κάτι από τον Πάνα. Εντάξει, αντί για αυλό παίζει ηλεκτρικό φλάουτο αλλά στα υπόλοιπα του φέρνει. Άσε που αυτό το μαύρο μαντήλι στο κεφάλι ίσως το φοράει για να καλύπτει τα κέρατα :-)
Με τη γραμματοσειρά δεν θυμάμαι να έκανα κάτι. Αν άλλαξε θα το έκανε από μόνη της. Μάλλον με βαρέθηκε η παλιά και έστειλε αντικαταστάτρια :-)
Πρωινό φιλί...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε μία προσταΓή χορεύουν τα Σώματα ακομη και των Μυθόβιων Όντων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Ψυχές όμως?....
Εκείνες απαιτούν αμετάφραστη Ιαχή Καπετάνιου που οσμίΖεται τον Αέρα και ΠΡΩΤΑ προσκαλεί σε Χορό όλον αυτόν τον "Αέρινο Όγκο" που τραγουδά μες στις φυλλωσιες, μες στα πνευμόνια της Γης, των Οντων και αναμεσα στα φτερά των Αγγέλων, καθως και στις πυρωμένες επιΝοήσεις των Δαιμόνων.....
Πόσο εύκολα μπορεί κάποιος που ΔΕΝ υφίσταται μες στο Γήινο στερέωμα να ...προσκαλέσει σε Χορό τον Ανεμο?....
σιμούν....
λίβας....
ή ΑΝΑΣΑ ξωτικού που λαχανιάζει πανω στα φιλια μιας νεράιδας???....
ΧοροΓραφία Μυθόβιας Ενορχήστρωσης!!!....
Το όντα τού νερού, του αέρα και της φωτιάς, εκτός από παράξενα, έχω ακούσει ότι είναι και παιχνιδιάρικα. Όταν προστάζουν, αυτή η ΠροσταΓή τους δεν μεταφράζεται με τον γήινο ορισμό που ξέρουμε όλοι. Στην ουσία προσκαλούν τα υπόλοιπα μυθόβια όντα -αλλά και όσα γήινα το λέει η καρδούλα τους και πετάνε τη σκούφια τους για ταξίδια- στον μυστηριώδη κόσμο τους που οι γήινες υπάρξεις έχουν συνηθίσει να τον αποκαλούν κόσμο τής φαντασίας. Ό,τι αποκαλούν φαντασία τα γήινα πλάσματα δεν είναι άλλο από τον πραγματικό κόσμο των μυθόβιων όντων. Οι ψυχές δεν είναι άλλο παρά φυλακισμένα μυθόβια όντα που περιμένουν καρτερικά να κάνει το κύκλο του το σώμα στο οποίο βρίσκονται εγκλωβισμένα για να περάσουν σε μια νέα, άγνωστη για τους πολλούς διάσταση, που στο εξής θα τα φιλοξενήσει. (Κι αν όλα αυτά ακούγονται κάπως σαν τον μύθο τού βάλτου σε παραπέμπω και εδώ: http://ellania.pblogs.gr/2011/03/zoyme-se-deka-diastaseis-alla-den-to-antilambanomaste.html Να σημειωθεί ότι ο καθηγητής Νανόπουλος τη συγκεκριμένη συνέντευξη την έδωσε τον Μάρτιο, οπότε το πείραμα του CERN δεν είχε αποδείξει ακόμα την ύπαρξη του γονιδίου τού θεού).
ΔιαγραφήΗ ερώτησή σου, λοιπόν, πόσο εύκολα μπορεί κάποιος που δεν υφίσταται στο ανθρώπινο στερέωμα να προσκαλέσει σε χορό τον άνεμο, απαντάται με την διευκρίνιση πως δυο συγκάτοικοι μπορούν να προσκαλούν όποτε το επιθυμεί ο ένας τον άλλο, όχι μόνο σε χορό αλλά και σε όλων των ειδών τα παιχνιδίσματα, πότε πάνω από τα βουνά, πότε μέσα από τα δάση, πότε στην επιφάνεια της θάλασσας και πότε μέσα από τις αγκαλιές των γήινων πλασμάτων.
Η ικανότητά σου μοναδική. Πήρες μια απλά όμορφη εικόνα και την μετουσίωσες σε θεϊκή χορογραφία αλλόκοτων για τους αδαείς πλασμάτων πάνω στο απόλυτο κρεσέντο τους.
Ο άνεμος σε κάθε του μορφή, με κάθε όνομα, ένα ξωτικό είναι κι αυτός που η ανάσα του λαχανιάζει στα καυτά φιλιά κάποιας νεράιδας...
Το συγκεκριμένο ταξίδι, όσο πάει και μου αρέσει περισσότερο από κάθε προηγούμενο...
Και γιατί όχι, ας χορέψουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφή*Κάτι μου θυμίζει εδώ μέσα...μήπως έχεις ιδέα τι;
*Ο Ίαν στο βίντεο δεν παίζει ηλεκτρικό φλάουτο, το καλώδιο που φαίνεται είναι μικρόφωνο το οποίο είναι καρφιτσωμένο στο επιστόμιο για να μπορεί να κάνει βόλτες όπως πάντα πάνω στη σκηνή. Τον είδα πριν μερικά χρόνια στην ελλάδα live και έπαθα! Είναι ένας από τους πιο τρανούς φλαουτίστες στον κόσμο και δεν αντιγράφεται με τίποτα.
Ανάμεσα σε αέρηδες, παράξενα πλάσματα, χρώματα, σπίτια που ανακατεύονται και ανθρώπους που ορίζονται και σβήνουν γενναιόδωρα καλώς βρεθήκαμε...
:)
Καλώς το Ρουντελάκι μου :-)
ΔιαγραφήΤα μυθόβια όντα πάντα θα καταφέρνουν να αναγνωρίζουν τα γνώριμα στέκια τους ακόμα κι αν αυτά μεταφερθούν σε κάποια άλλη διάσταση. Μέσα απ' όλα όσα περιγράφεις θεωρώ ευτυχή συγκυρία το νέο μας αντάμωμα.
Σε καλωσορίζω στην ιπτάμενη γαλέρα μας...
P.s. Οι διευκρινήσεις για το φλάουτο του Ίαν απόλυτα χρήσιμες και χρειαζούμενες. Ευχαριστώ...
Με μπλε, με μωβ, με δύο αρχικά και εκείνο το φως μέσα στο δάσος όταν είναι βράδυ και περνούν μικρές πυγολαμπίδες μέθυσα, όλα ήταν καινούργια και όμως η μυρωδιά ήταν ίδια, η ίδια ακριβώς αίσθηση, ήμουν σίγουρη ότι το είχα ξαναζήσει!
Διαγραφή:)
Οι ταξιδευτές έχουν τον τρόπο να αναγνωρίζονται μεταξύ τους. Εκπέμπουν τα ίδια σήματα, αναδύουν την ίδια μυρωδιά και αφήνουν τα ίδια χνάρια πάνω στο έδαφος...
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ας χορέψουμε"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέσποινα! :-) Ναι... Ας χορέψουμε στο κατάστρωμα!
ΔιαγραφήΠρόλαβα το πάρτυ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦέρνω το ρούμι, το αγαπημένο ποτό των πειρατών. Κατάλληλο όμως για όλους, ιδιαίτερα για όσους κρατούν ποτήρια από πολύχρωμο γυαλί και ψάχνουν να το γεμίσουν με τη γεύση της θάλασσας. Η άμμος κι η θάλασσα ήταν πάντα οι καλύτερες χορεύτριες...
Παρεάκι! Το πάρτυ εδώ δεν τελειώνει ποτέ. Κάτσε να ρίξω την αναβάθρα (ανεμόσκαλα είναι, μην ψαρώνεις, χε, χε) να σκαρφαλώσεις στο κατάστρωμα. Είναι πολλοί που κρατάνε τέτοια πολύχρωμα ποτήρια πάνω στο πειρατικό μας. Κι αν δεν φτάσει το ρούμι μη σκοτίζεσαι. Εχουμε προμήθειες στα αμπάρια, βαρέλια ολόκληρα.
ΔιαγραφήΚαλωσόρισες!
Κι όμως, εγώ σ'αυτό το δάσος, μια νύχτα σαν κι αυτή της γιορτής, βρέθηκα πριν από ένα μήνα. Και αν δεν οίδα όσα ήθελα είναι γιατί εκεί χρειάζονται όλα σου τα μάτια. Όμως διαισθανόμουν γύρω μου, παντού τα μυθόβια όντα και ένοιωθα ότι το δάσος είναι σπίτι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες!
ΔιαγραφήΕγώ που πέρασα μια βόλτα από το κάστρο σου, διαπίστωσα ότι εκεί συντελούνται θαύματα μεγαλύτερα κι από αυτά του δάσους. Και μάλιστα παντελώς χειροποίητα. Θα χαρώ να μας συντροφέψεις στο ταξίδι μας και μάλιστα όχι σαν απλή ταξιδεύτρια αλλά σαν μέλος τού πληρώματος, όπως και οι υπόλοιποι που βρισκόμαστε εδώ. Είσαι γεννημένη ταξιδεύτρια και μάλιστα από τις μάχιμες. Γεμίζω τα ποτήρια με ρούμι για να σε υποδεχτούμε και να σε καλωσορίσουμε :-)
Είναι παράξενα θελκτικός ο ήχος του αυλού, σε κάνει να λικνίζεσαι πριν καλά καλά το καταλάβεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παθαίνω συχνά με την μουσική, με ηρεμεί, με κινεί, όπως και το κείμενό σου στη φαντασία μου...!
Σκέψου να τον ακούς βράδυ μέσα στο δάσος παρέα με όλες τις νεράιδες και τα ξωτικά...
Διαγραφήμμμ.... ωραία η σκέψη! και αν με πάρουν μαζί τους οι νεράιδες έχει καλώς! τα ξωτικά μη με τραβάνε!
ΔιαγραφήΦιλάκια!