Μάθημα πορείας νυχτερινό
"Κι άξαφνα σαν τα πριν και τα μετά ιδωμένα·
Βατές όλες οι θάλασσες με τα λουλούδια
Μόνος αλλ' όχι μόνος· όπως πάντα·
Όπως τότε νέος που προχωρούσα
Με κενή τη θέση στα δεξιά μου
Και ψηλά μ' ακολουθούσε ο Βέγας
Των ερώτων μου όλων ο Πολιούχος"
Πόσες θάλασσες κι ακόμα να περάσει εκείνο το πρώτο σφίξιμο στο στομάχι, εκείνο το ανάποδο καλωσόρισμα στο νέο ταξίδι. Το σφυροσκόπημα στο στέρνο, πόσο τό΄χα ξεχάσει... Και ποιός θα ανέβει στο κατάρτι να μας σφυρίξει την στεριά? Πάντως όχι εγώ. Θα πάρει χρόνο με τις δραμαμίνες ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείς να ανέβεις στο κατάρτι άφοβα και να αγναντεύεις για στεριά. Τον θαλασσινό ταξιδευτή δεν τον χαρακτηρίζει η ανοσία του στη ναυτία. Μάθε να κρατάς την ανάσα σου και θα την νικήσεις. Στο κάτω-κάτω, η ζωή δε μετριέται από τις αναπνοές που παίρνουμε, αλλά από τα μέρη και τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα...
ΔιαγραφήΚρατώ το χρόνο απ΄την ανάσα σε κάθε βουτιά. Σηκώθηκε άνεμος..Άνοιξε τα πανιά.. http://www.youtube.com/watch?v=owl9RnqT3XI
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεέ μου, τι άνεμος! Κι αφού ήρθε έτσι όπως τον καρτερούσαμε να μας φουσκώσει τα πανιά, δεν έχουμε παρά να τραβήξουμε στα ανοιχτά... Σύμμαχοί μας ο Αίολος κι ο Ποσειδώνας...
ΔιαγραφήΟι θέσεις γεμίζουν και δυστυχώς κάποιες φορές αδειάζουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά να ξέρεις πως πάντα θα έχεις σύντροφο στα ταξίδια σου.
Με συντρόφους σαν και σένα δεν φοβάμαι τίποτα. Και μια που ήρθες βούτα για λίγο το πηδάλιο. Είπαμε, ασάλευτος ο τιμονιέρης αλλά μη μας μείνει και άγαλμα :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή