Άντε να πηγαίνουμε σιγά-σιγά τώρα που φύσηξε αεράκι. Απαλό μεν και ελαφρώς διφορούμενο, αλλά έτσι είναι τα αεράκια εδώ στην Καραϊβική. Ή που θα σε σηκώσουν μαζί τους στον ουρανό και θα σε ανακατέψουν μαζί με ολόκληρο το σύμπαν ή απλά θα σε δροσίζουν και ίσα-ίσα θα σου φουσκώνουν ελαφρά τα πανιά. Έτσι κι αλλιώς όμως δεν πρόκειται να πάμε μακριά και γι' αυτό στην παρούσα φάση δεν θα χρειαστούμε τίποτα περισσότερο. Θα σαλπάρουμε σήμερα το απόγευμα και αύριο το πρωί θα δέσουμε στο λιμάνι τού Σεντ Τζορτζ, στη Γρενάδα.
Η Γρενάδα φημίζεται για το μοσχοκάρυδο που βγάζει αλλά και για πολλά ακόμα πράγματα. Υπάρχουν παντού αμμουδερές παραλίες, ψαροχώρια, μαρμάρινα ξενοδοχεία και φάρμες. Πρωτεύουσά της είναι το Σεντ Τζορτζ το οποίο πολλοί το θεωρούν το ομορφότερο λιμάνι τής Καραϊβικής. Ένα χαρακτηριστικό της είναι τα ξεθωριασμένα σπίτια με τις ροζ σκεπές που μαζί με τους κόκκινους τηλεφωνικούς θαλάμους συνθέτουν μια πολύ όμορφη εικόνα. Οι δρόμοι της χρίζουν ιδιαίτερης αναφοράς αφού τμηματικά εμφανίζονται από άριστοι έως επικίνδυνοι με πολλές κλειστές στροφές και λακκούβες. Τα τμήματα που θεωρούνται άριστα έχουν κατασκευαστεί με χρηματοδότηση από την Ταϊβάν και την Ιαπωνία αλλά σε κανένα σημείο δεν έχει κατασκευαστεί ένας ολόκληρος δρόμος, πράγμα αληθινά παράξενο.
Στη Γρενάδα υπήρξε μεγάλο μεταναστευτικό κύμα κατά τις δεκαετίες του 50 και του 60. Το 1979 έγινε πραξικόπημα υπό τον Μορίς Μπίσοπ ο οποίος εγκαθίδρυσε ένα καθεστώς τύπου Φιντέλ Κάστρο αλλά δεν διήρκεσε για πολύ. Τέσσερα χρόνια αργότερα δολοφονήθηκε και ακολούθησε αμερικανική στρατιωτική εισβολή που επέβαλε την μέχρι και σήμερα πολιτική κατάσταση. Το 1922, στις 22 Σεπτεμβρίου, ο τυφώνας Τζάνετ έπληξε το νησί, γεγονός που σημάδεψε βαθιά τούς ντόπιους και αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τις επόμενες γενιές.
Η Γρενάδα θα μπορούσε να λέγεται και τόπος των κήπων. Παντού υπάρχουν κήποι και πολλοί κάτοικοι ακολουθούν το επάγγελμα του κηπουρού. Στους γύρω λόφους καλλιεργούνται συστηματικά καρότα, μαρούλια, λάχανα και τζίντζερ. Πολύ ανεπτυγμένη υπάρχει και η αλιεία με ιδιαίτερη προτίμηση στα μπαρακούντα που θα πρέπει να τα δοκιμάσετε. Οι τρεις προσφιλείς ασχολίες των κατοίκων, κυρίως τις Κυριακές, είναι το κήρυγμα, τα κρίκετ και το ρούμι. Το κήρυγμα μάλιστα αποτελεί ξεχωριστή τέχνη, ιδιαίτερα στο ψαροχώρι Γκουγιάβε που βρίσκεται στα βορειοανατολικά τού νησιού, αφού ακούγεται σε μεγάλη απόσταση μπλεγμένο από εκκλησία σε εκκλησία, μακρόσυρτο σαν αμανές. Η εποχή των βροχών στη Γρενάδα διαρκεί από τον Ιούνιο ως και τον Νοέμβριο, αλλά η θερμοκρασία παραμένει σταθερή και εδώ, γύρω στους 27 με 28 βαθμούς όλο τον χρόνο.
Πολύ αραλίκι και λίγη πειρατεία αλλά γι' αυτό ξεχωρίζουμε από τους άλλους πειρατές ωρέ τσούρμο τής συμφοράς. Όσοι δεν προλάβουν να επιβιβαστούν μπορούν να έρθουν και κολυμπώντας. Τόσο κοντά πάμε. Άντε, ξανά μανά καλά να περάσετε…
Πολύ ωραία μου ακούγεται η Γρενάδα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚηπουροί και πότες,ε; Ωραίοι τύποι...
Η δε θερμοκρασία ιδανική. Ούτε να κρυώνουμε ούτε να σκάμε. Θα βολτάρουμε ανάμεσα στα λουλούδια τους και θα γελάμε όταν θα πέφτουμε στις λακκούβες.
Εννοείται οτι θα δοκιμάσουμε και μπαρακούντα. Ψητό, πλακί, ουζάκι θα βγάλουμε;
Καλά τι υπέροχο τραγούδι είν'αυτό; 4η φορά το βάζω, άσε που κάθε φορά κουνιέμαι και περισσότερο. Χορεύοντας θα φτάσουμε Γρενάδα, θα μας βλέπουν οι ντόπιοι να φτάνουμε και θα ετοιμάζονται για μεγάλο κάψιμο. Κατά το "βρήκε ο γύφτος τη γενιά του"...
Γεια σου πειρατοπαρεάκι μου :-)
ΔιαγραφήΚαι ουζάκια θα πιούμε και χαμός θα γίνει σ' αυτό το νησί των κήπων και των χρωμάτων.
Μιας νύχτας ταξίδι μάς έμεινε και φτάσαμε. Στο μεταξύ καλό είναι να κάνουμε αυτή τη διαδρομή χορεύοντας. Στη Γρενάδα χορεύουν πολύ και αν μας δουν να πηγαίνουμε χορεύοντας θα μας λατρέψουν :-)
Mια χαρά τον βρίσκω τον προορισμό Captain...
ΑπάντησηΔιαγραφήμόνο που βαριέμαι το κήρυγμα από παιδιόθεν, το κρίκετ δεν το έχω σπουδάσει κι έτσι κρατάω το ρούμι και το τραγούδι!!!
Βοηθειά μας!
καλό βράδυ :)
Τα ίδια πράγματα βαριόμαστε μάγισσα πειρατίνα μου...
ΔιαγραφήΚαι τα ίδια πράγματα κρατήσαμε :-)
Καλό σου βράδυ...
Λοιπόν είσαι απίθανος το ξέρεις; Από κήπο σε κήπο κι από παραλία σε παραλία... έχεις ξεπεράσει τον εαυτό σου και δε σε προλαβαίνω πλέον. Με την μπουκιά στο στόμα τρέχω, με τις άμμους και τα κοράλια στις τσέπες! Άραξε βρε πουλάκι μου να πιάσουμε καμιά φιλία και με κανένα ντόπιο. ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαλασσινό τραγουδάκι για τον Μάστερ http://www.youtube.com/watch?v=KON8I9hkNi8
υγ. Τους έχουν πνίξει όλους οι αμερικάνοι - τυχαίο;
ΔιαγραφήΘα πάρω τζίντζερ και μοσχοκάρυδο με το τσουβάλι και θα κάνω το ωραιότερο μπάνιο των τελευταίων 2 εβδομάδων (έχω ένα προαίσθημα :-D) Α! και μπορεί να πάω να μαθητεύσω στο πλευρό κανενός καλλιεργητή - μάθε τέχνη κι άστηνε- αν μας αφήσεις βέβαια καμιά 10αριά μέρες γιατί έτσι που πάμε μέχρι τα Χριστούγεννα μας βλέπω Ανταρκτική...
Εντάξει γιατροπειρατίνα μου... Εδώ θα το ευχαριστηθείτε. Θα κάνετε και τις γνωριμίες σας και ελπίζω να μη σας ξελογιάσει κανένας ντόπιος και μείνετε για πάντα να μαζεύετε μοσχοκάρυδα. Ειδικά εσύ που θέλεις να μαθητεύσεις στο πλάι κάποιου καλλιεργητή είσαι άκρως επικίνδυνη :-) Αν και δεν θα πρέπει να έχετε παράπονο από τα Μπαρμπάντος. Του δώσαμε και κατάλαβε. Μα οι πειρατές δεν είναι στεριανοί, είναι ταγμένοι να φεύγουν και να ξαναφεύγουν στο ταξίδι που τους καλεί. Αν μείνουν για πολύ καιρό σε ένα μέρος, όσο όμορφο και να είναι αυτό, αρρωσταίνουν. Ξέρεις πόσοι κήποι και πόσες παραλίες μάς περιμένουν; Και στην Ανταρκτική να φτάσουμε μέχρι τα Χριστούγεννα το ταξίδι μας θα βρίσκεται πάντα στην αρχή. Μετά είναι που αρχίζει η μαγεία. Όταν το πειρατικό μας θα βγάλει φτερά και θα σηκωθεί πάνω από τα σύννεφα και θα αρχίσουμε να τριγυρίζουμε στους γαλαξίες και στους αστερισμούς. Ένα κανονικό φεγγαρόπλοιο γεμάτο με αστροπειρατές. Το τραγούδι των Κίτρινων είναι υπέροχο. Τελικά έχει γράψει κι ο Καββαδίας πράγματα και θαύματα...
ΔιαγραφήΟι Αμερικανοί -μαζί και με άλλους- δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από αυτό για το οποίο βρέθηκαν σ' αυτόν τον πλανήτη. Να ισοπεδώσουν τα πάντα. Μου είχαν κάνει μεγάλη εντύπωση μια φορά τα λόγια που είχε πει ένας Έλληνας ηθοποιός κατά την παραμονή του σε ένα στούντιο που γυριζόταν μια τηλεοπτική εκπομπή. "Θα βλέπατε όλοι πόλεμο των άστρων", έλεγε, "δεν σας κάνουν εντύπωση τα ονόματά των περισσοτέρων από αυτούς που βρίσκονται στη διεθνή πολιτική σκηνή; Μπους, Κλίντον, Μπλερ, Θάτσερ, Γκορ, Κολ. Δεν σας θυμίζουν όλα αυτά τα ονόματα εξωγήινους της συγκεκριμένης υπερπαραγωγής;". Εκ πρώτης όψεως μοιάζει με μια αστεία ατάκα. Και ποιος σοβαρός άνθρωπος θα πίστευε στην ύπαρξη εξωγήινων μεταμφιεσμένων σε πολιτικούς που έχουν πάρει στα χέρια τους την τύχη τής ανθρωπότητας; Μάλλον κανένας. Ούτε κι εγώ το πιστεύω φυσικά. Τότε θυμάμαι είχα γελάσει με την ψυχή μου. Τώρα πια δεν γελάω καθόλου, παρόλο που δεν άλλαξε κάτι για να με κάνει να πιστέψω μια τέτοια θεωρία. Ίσως απλά να εμπέδωσα ότι οι τύποι είναι περισσότερο επικίνδυνοι απ' όσο πιστεύουμε και πάντως σε καμιά περίπτωση δεν προκαλούν το γέλιο. Μάλλον την ανατριχίλα προκαλούν...
Καλή σου μέρα...
Δεν πρόλαβα! Μάζευα ακόμη πεταλίδες!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε έφερε όμως ένας ευγενικός κύριος με το καΐκι του!!!!
Δεν σου το είπα ότι εδώ οι άνθρωποι είναι πολύ εξυπηρετικοί και ευγενικοί; Ας είναι καλά ο άνθρωπος που σε έφερε. Πάντως κι εδώ έχει πολλές πεταλίδες. Μόλις ξεκολλάς μία την βάζεις κατευθείαν στα χείλη σου και γεμίζει το στόμα σου αρμύρα τής θάλασσας. Σαν φιλί πελαγίσιο μοιάζει...
Διαγραφή