Ο ξένος
Η αποστολή μου τέλειωσε
κι ακόμη αργοπορώ.
Αμφίρροπος ακόμη στέκω
στη γέφυρα που μου χτίζει το βλέμμα σου.
Ζητάς ν' ακολουθήσεις τη σκιά μου που χάνεται μέσα στο φως
σαν το σπαθί μέσα στη θήκη του.
Ο δρόμος είναι απέραντος
ο δρόμος είναι δύσκολος κ' είναι γυμνός
σαν ένα χέρι που ποτέ δε χάιδεψε
και που ποτέ δεν συγχωρεί.
Ο δρόμος που οδηγεί κοντά μου βρίσκεται εντός σου.
Σκύψε βαθιά πολύ βαθιά σου
τόσο που να λυγίσεις όλος σ' ένα τόξο
να σφεντονήσεις το βέλος στη σιωπή.
Εκεί ανατέλλει το φως μου που αγαπάς
το δικό σου φως
το φως όλου του κόσμου"
Γιάννης Ρίτσος
Ας βάλω και ένα χάρτη τής μέχρι τώρα διαδρομής μας, έτσι να μας βρίσκεται...
Αυτή τη φορά εκτός από ωραίο τραγούδι έχεις στολίσει την ανάρτηση και με ένα πανέμορφο βίντεο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠωπωωώ ταξίδια...!
Όταν ονειρεύομαι κάπως έτσι πετάω. Όπου θες μπορείς να πας μ'αυτό τον τρόπο. Και κοντά σ'αυτόν που θες και όπου επιλέξεις. Όμως συνήθως δεν έχει στόχο και προορισμό, μόνο σκίζεις τα σύννεφα στο απέραντο. Κι εκεί είναι όλα...
Καληνύχτα παρεάκι...
Εκεί είναι όλα! Ναι ρε παρεάκι...
ΔιαγραφήΝα ονειρεύεσαι... Να πετάς... Να σκίζεις τα σύννεφα στο απέραντο... Χωρίς κανένα στόχο και χωρίς προορισμό... Εκεί είναι όλα...
Καληνύχτα και όνειρα γλυκά...
Λυγίζω σαν τόξο όταν σου χορεύω, και έρχεσαι κοντά μου και μέσα σου όντως βρίσκω τον εαυτό μου...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πιο όμορφα ταξίδια είναι αυτά! Στο βλέμμα, στο σώμα...
Ταξίδια είμαστε οι ίδιοι και σε ταξίδια χανόμαστε. Ταξίδια τής ψυχής, της καρδιάς, του μυαλού και του σώματος. Και όλα περνάνε μέσα από το βλέμμα μας και τα απολαμβάνουμε. Όπως εγώ τον απερίγραπτο χορό σου...
Διαγραφή"Σκύψε βαθιά πολύ βαθιά σου
ΑπάντησηΔιαγραφήτόσο που να λυγίσεις όλος σ' ένα τόξο
να σφεντονήσεις το βέλος στη σιωπή.
Εκεί ανατέλλει το φως μου που αγαπάς
το δικό σου φως
το φως όλου του κόσμου"
Τόσο δυνατοί οι στίχοι
του Γιάννη Ρίτσου που δεν έχεις
τι να καταθέσεις
Απλά σιωπάς συνεπαρμένος
Το ταξίδι βλέπω συνεχίζεται
με αμείωτους ρυθμούς
Ας χαθούμε στις πορείες του
φιλί Ασάλευτε
Το ταξίδι θα συνεχίζεται Ελένη μου όσο θα χτυπάει η καρδιά μας. Μπορεί μάλιστα εκείνο να είναι που την κάνει να χτυπάει πιο γρήγορα κάποιες φορές. Όπως κάποιες άλλες φορές ο χτύπος ο δικός της είναι που δίνει τον ρυθμό στο ταξίδι...
ΔιαγραφήΣε φιλώ...
Μία στιγμή κοντοστέκεται προτού διαλυθεί.
ΔιαγραφήΤόσο όσο να προλάβεις και να τον δεις να σβήνει σαν άλλο ένα φως. Σβήνει και μένεις στην αρχή του ψύχους ξανά. Δύσβατος ο δρόμος, μόνος σου εσύ.
Φαίνεται πως ότι ξημερώνει και φωτίζει γεννήθηκε κάποτε μέσα σου και πως πρέπει με κάποιο τρόπο εκεί να αναρροφηθείς για να βγεις στο φως ξανά...
http://www.youtube.com/watch?v=rCQzpOJaziI
Ωραίες σκέψεις πειρατίνα μου... Αν το δούμε αυτό το φως εκεί που σβήνει, ξέρουμε προς τα πού πρέπει να χαράξουμε πορεία. Τραβάμε προς τα εκεί κι ας κάνει κρύο κι ας είναι κακοτράχαλος ο δρόμος κι ας πηγαίνουμε μόνοι. Μέχρι που ανακαλύπτουμε ότι αυτή η πορεία τελικά οδηγεί προς τα μέσα. Το φως στην πραγματικότητα δεν έχει χαθεί. Έχει αφήσει κάτι από το λαμπύρισμά του μέσα μας. Στην καρδιά μας. Το χρέος μας είναι να το ξαναφέρουμε στην επιφάνεια. Πρέπει να το ανεβάσουμε από την καρδιά στο βλέμμα μας προτού το αφήσουμε να ξεπηδήσει ελεύθερο και να στείλει με τη σειρά του το δικό του σινιάλο...
ΔιαγραφήΥπέροχα τα βεγγαλικά σου μάτια... Σε φιλώ...
Ρίτσος πολυαγαπημένος!! και τι εικόνες το βίντεο!!! Καλό βράδυ εύχομαι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσόρισες φίλε μου... Σε ευχαριστώ πολύ... Καλό μεσημέρι...
Διαγραφήτο τραγουδάκι αυτό το αγαπάω..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τη φωνή του Ζερβουδάκη επίσης..
ούτε και ξέρω πόσες φορές το άκουσα
εδώ με αφορμή αυτή την ανάρτηση
και πολύ περισσότερο πόσες φορές το έχω ακούσει!
και στον Μονεμβασιώτη ποιητή έχω αδυναμία
όχι δεν μου 'ναι ξένος..
πατριώτης είναι και ίσως να έχει και αυτό σημασία
για την συν-αίσθηση του λόγου, της ποίησής του...
αλλά αυτό που παρατηρώ πια τώρα
αφού ξαναεπιστρέφω εδώ μετά από λίγες μέρες
που ταλαιπωρήθηκα με φορμάτ και ξαναμαναφορμάτ
ετοιμοπόλεμη ξανά :ο)
και θέλω να το πω.. και μάλιστα να το πω χαχανιστά
ξέρεις τί είναι;
ο χάρτης μας πειρατούλη χαχαχαχα όχι δες τον!!!
το γύρο του τριγωνου των βερμούδων κάνουμε :))))))
έτσι να το κρατάς το τιμόνι μας, γερά!
και να χαράζεις τη ρότα πάντα
στην Κόψη της Ομορφιάς...
Καλό ξημέρωμα! :)
Καλώς το φλασάκι...
ΔιαγραφήΕλπίζω να έλυσες τα προβλήματα του υπολογιστή σου... Πολύ χρήσιμο εργαλείο κι αυτός και κατ' επέκταση το διαδίκτυο, αλλά άμα αποφασίσουν να μας παιδέψουν του δίνουν και καταλαβαίνει :-)
Σχετικά με το Τρίγωνο των Βερμούδων ή αλλιώς Τρίγωνο του διαβόλου, ησύχασε, δεν πλέουμε μέσα του, ούτε και γύρω του... Τουλάχιστον όχι ακόμα. Αυτό βρίσκεται στο δυτικό τμήμα τού Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού. Γεωγραφικά ορίζεται από το Miami της Florida, το San Juan του Puerto Rico και τα νησιά των Βερμούδων. Δηλαδή είναι έξω από την Καραϊβική και προς τα ανατολικά της και πίσω από την Τζαμάικα. Όταν πιάσαμε Πουέρτο Ρίκο δέσαμε στα δυτικά παράλια. Υπό μία έννοια γυρνώντας πεζοί το νησί πήγαμε και στην άλλη πλευρά που την χαϊδεύει το Τρίγωνο των Βερμούδων, αλλά δεν πλεύσαμε ακόμα μέσα του ούτε καν κοντά του. http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/33/Bermuda_Triangle.png
Το τρίγωνο των Βερμούδων τέμνεται από τον Τροπικό τού Καρκίνου. Μέσα στο Τρίγωνο περιλαμβάνεται και ένα κομμάτι τής θάλασσας των Σαργασσών. Η θάλασσα που αποτελεί τον φόβο και τον τρόμο των ναυτικών. Αλλιώς λέγεται και Θάλασσα των Χαμένων Πλοίων. Αλλά μη νομίζεις ότι δεν θα πάμε και εκεί. Τελειώνοντας με την Καραϊβική προς τα εκεί θα κατευθυνθούμε. Εκεί θα συναντήσουμε τους τρομερότερους καιρούς αλλά και τις πιο βασανιστικές άπνοιες. Τα ισχυρότερα ρεύματα απ' όλες τις θάλασσες του κόσμου εκεί θα τα βρούμε. Και μάλιστα θα σου πω ότι η παρατηρητικότητά σου θα σου φανεί πολύ χρήσιμη τότε. Τίποτα δεν είναι τυχαίο στα ταξίδια μας πειρατίνα μου. Ούτε και αυτή η τοξοειδής πορεία μας από προορισμό σε προορισμό :-)
Σου αφήνω περιπετειώδες φιλί...
:) και νομίζεις δεν παρατηρώ
Διαγραφήτην τοξοειδή πορεία μας;;
επειδή δεν μιλώ! :)))
μα αυτό λέω και εγώ.. οτι ακόμα
πλέουμε απ'έξω.. θεώρησα οτι
το κάνουμε από σύνεση.. όοοοχι; :ο)
άντε καλέ, τί να κάνουμε στη θάλασα των Σαργασσών;
δεν έχει τίποτα το αξιοθέατο :ppp
χμμμ.. εκτός αν την εκμεταλευτούμε
ως πύλη για το ταξίδι στο σύμπαν
που μας το χεις ταμένο ;)
εσύ Spartan, έχεις σχέση με τη Λακωνία;
ξέρεις, στα μέρη μου υπάρχει ένα χωριό
που το λέμε το χωριό των πειρατών :)
Χμμμ... μήπως να σου αναθέσω το παρατηρητήριο; Από εκεί θα βλέπεις πολύ μακριά και θα μας ειδοποιείς για εχθρικά πλοία ή για την ύπαρξη στεριάς...
ΔιαγραφήΣύνεση; Τι είναι αυτό; Πειρατές και σύνεση είναι δύο εντελώς αντικρουόμενες έννοιες :-)
Αν υποψιαστώ ότι φοβάσαι τη Θάλασσα των Σαργασσών θα σου φορέσω το σκάφανδρο και θα σε βάλω να βουτήξεις για κοχύλια :-) (Εντάξει, μόνο 5.000 μέτρα βάθος έχει. Σκιάζονται οι ατρόμητοι;)...
Κι όμως, εκεί βρίσκεται η πύλη. Αλλά είναι νωρίς ακόμα για να την περάσουμε. Θα ξανάρθουμε όταν θα έχει φτάσει η ώρα...
Εκτός από το ότι αγαπάω πολύ τον τόπο και τους ανθρώπους του, καμία άλλη σχέση δεν έχω με τη Λακωνία... Ξέρω για το χωριό, όπως ξέρω ότι έχει βγάλει και τους μεγαλύτερους Έλληνες πειρατές στην ιστορία...
έχεις σχέση με τη Λακωνία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ είμαι από τη Σπάρτη
Ναι, από τη Λακωνία κατάγομαι
Διαγραφήκαι από μαμά και απο μπαμπά :)
Χαίρομαι πολύ Ελένη!
Καλημέρα σου!!!