Η μόνη αλήθεια
Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης
"Τ' αστέρια που μετρήσαμε να πέφτουνε στη γη
είναι οι μύθοι που είδαμε να σβήνουν στο σκοτάδι
χρόνια πορείες παράλληλες που ζήσαμε μαζί
σαν στρατιωτάκια τα 'στησε η νύχτα στο σημάδι.
Όλα αλλιώς περπάτησαν, ποιος να το φανταστεί
δίχως σενάριο τελικά το έργο αυτού του κόσμου
κι όσοι σκηνοθετήσαμε μιαν άλλη του εκδοχή
ο χρόνος μάς παράτησε στα απόμερα του δρόμου.
Η μόνη αλήθεια που ένοιωσα ν' αντέχει στη βροχή
αυτή η φιλία που άπλωσε και γέμισε τα χρόνια
αυτός ο μύθος που έντυσε των δύο μας την ζωή
σαν άνοιξη που σώσαμε στον πιο βαρύ χειμώνα.
Σ' ένα ταξίδι αδιάκοπο ο κόσμος προχωρά
σαν καραβάνια τα όνειρα την έρημο διασχίζουν
αδύναμα κι ευάλωτα στου χρόνου τη φθορά
μόνο τα αισθήματα μπορούν βυθούς να καθρεφτίζουν"
Εκτός από μόνη αλήθεια
ΑπάντησηΔιαγραφήυπάρχει και μονα-δική
το πιστεύεις αυτό εσύ;
εγώ ναι! μπορεί να μην μπορώ
να την πω ή να την γνωρίσω
στον εαυτό μου και στον κόσμο
να την συστήσω
όμως να τη νοιώσω;
να τη νοιώσεις;
να την νοιώσουμε;
αυτό συμβαίνει! απλά
και φυσικά
και μόνο του..
Καλημέρα πειρατή μου
πρέπει να φύγω και δεν έχω να πω περισσότερα
όμως σε ευχαριστώ πολύ πολύ για όλα.
:)
Το πιστεύω φλασάκι μου...
ΔιαγραφήΒαθιά το πιστεύω...
Εγώ να δεις για πόσα θέλω να σε ευχαριστήσω...
φιλιούνται, αγκαλιάζονται, ευχαριστιούνται χιχιχι :ο)
Διαγραφήπειρατούλη εγώ για το σημερινό δεν με φτάνει να σε ευχαριστήσω! αλήθεια σ'το λέω! τί εννοώ...
οι περισσότεροι πιστεύουν πως η αλήθεια είναι σχετική, πως είναι μία για τον καθένα -έτσι το λένε!
και ακόμα κι αν αυτό είναι η πιο 'ρεαλιστική' οπτική, πώς όμως μπορούνε όλοι τους και μένουν σε αυτό;
κάποια στιγμή απογοητεύτηκα ή ενιωσα πως γίνομαι κουραστική ή οτι μάταια προσπαθούσα να γίνω κατανοητή ή ακόμα πως ίσως και να είμαι εγώ που κάνω λάθος..
θα μπορούσα. μόνο να σκεφτώ αλλιώς δεν θα μπορούσα..
ε από σήμερα, ούτε και σε αυτή τη γωνιά του μυαλού μου νιώθω μόνη :) δεν ξέρω αν το καταλαβαίνεις... :)
είναι αλήθεια πως τόσο άμεσα και καθαρά τέτοιο πράγμα μόνο από τον εαυτό μου το ειχα ακούσει.. όχι πως δεν υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν το ίδιο, όμως είναι συγκρατημένοι μπρος στην ανάγκη τους για χειροπιαστές αποδείξεις.. και εγώ λοιπόν λέω πως ο δημιουργός έχει κάνει χρήση του 'αν κάτι θέλεις καλά να το κρύψεις, άσε το ολοφάνερο..' Να είσαι Καλά Καλά πειρατούλη! :))
Ο δημιουργός ξέρει καλύτερα απ' όλους τι κάνει και τι λέει...
ΔιαγραφήΣε καμιά γωνιά τού μυαλού σου δεν πρέπει να νιώθεις μόνη... Ποτέ!
Πολύ χαίρομαι όταν σε βλέπω έτσι ενθουσιασμένο και χειμαρρώδες :-) Αν μάλιστα καταφέρνω καμιά φορά να συμβάλλω σ' αυτό, έστω και τόοοοσο λίγο, χαίρομαι διπλά...
Καλημέρα φλασένιο μου!
Και να τους καθρεφτίζουν μπορούν και να τους αλωνίζουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τους βυθούς και τους ουρανούς κι ό,τι βάλουν στο μάτι.
Περισσότερο τους αρέσει να ισορροπούν για λίγο στην επιφάνεια, σα να βρίσκονται στην κόψη κι ύστερα να τρέχουν σαν τα δελφίνια στα ύψη και στα βάθη.
Καλό απόγευμα καπετάνιε!
Έτσι σε θέλω γενναίο μου πειρατόνι...
ΔιαγραφήΜε το σπαθί ανάμεσα στα δόντια...
Θα χρειαστεί σε όλους μας μπόλικη γενναιότητα και αποφασιστικότητα από εδώ και μπρος.
Φεύγοντας από τη Γρενάδα θα κάνουμε καιρό να ξαναδούμε στεριά. Τα μποφόρια θα αρχίσουν να θεριεύουν.
Ένα ταξίδι δεν μπορεί να είναι μόνο ψυχαγωγικό. Παραλίες, μπανάκια, ηλιοθεραπείες και ξεσαλώματα μέχρι το πρωί. Σε λίγο τα πράγματα θα αρχίσουν να αγριεύουν.
Κι όσοι τα καταφέρνουν να ισορροπούν πάνω στο κύμα και μετά να βουτάνε στο βυθό και να αναδύονται πάλι με ευκολία στην επιφάνεια, αυτοί θα το ευχαριστηθούν το ταξίδι, όσο άγριο και περιπετειώδες κι αν εξελιχθεί...
Καλό σου βράδυ...
Υπέροχο κομμάτι!! Μελωδικότατο!! Πολύ καλή εβδομάδα εύχομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα καλέ μου φίλε! Χαίρομαι που σου άρεσε το τραγούδι. Να είσαι καλά...
ΔιαγραφήΥπέροχα συνταίριαξες
ΑπάντησηΔιαγραφήμελωδίες και στίχους
Καλή συνέχεια στη πλεύση μας
φιλί
Σ' ευχαριστώ Ελένη μου...
ΔιαγραφήΚαλές θάλασσες να έχουμε...
Τα φιλιά μου...
και πάνω που λέω "ωραίος ο αμμόλοφος, να κάνω μια βουτιά" με αρπάζεις απ' το πόδι "Πάμε γι άλλο πηγάδι, πιο βαθιά!" Τέτοια εκπαίδευση δηλαδή..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια ζωή με δυο κόσμους. Τον έξω που κατέληξε να μη μας αφορά και τον αόρατο όπου εκελούνται θαυμαστα έργα με πάσης φύσεως υλικά.
Οι πειρατές πρέπει να περνάνε σκληρή εκπαίδευση για να βρίσκονται πάντα σε φόρμα :-)
ΔιαγραφήΈνας είναι ο κόσμος αλλά με δύο επίπεδα. Όμως κι από την οπτική των δύο κόσμων να το δούμε, τι να τον κάνουμε τον έξω; Σε τι να μας αφορά εμάς τους αιώνιους ταξιδευτές; Στον αόρατο υπάρουν όλα. Εκεί μπορούμε να τα βρούμε, να τα χάσουμε, να τα ξαναβρούμε... κι όλα αυτά πάντα με το χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη :-)
Πρωινό φιλί από άμμο...